همه این تجربه‌های دیداری ناشی از تحریک پشت چشم یا درواقع عصب بینایی است، که تجربه نور را به مغز منتقل می‌کند.
شاید شما هم در دوران کودکی این تجربه را کرده باشید که فشار آوردن بر روی پلک‌های بسته شده‌تان باعث ایجاد الگوهای نورانی مواجی در مقابل چشم‌هایتان می‌شود.
اما اگر در دوران بزرگ‌سالی، هنگامی که دیگر روی پلک‌هایتان فشار نمی‌آورید، به ناگهان جرقه‌های نورانی و لکه‌های تیره در مقابل چشمتان ممکن است دچار جداشدگی شبکیه، کنده شدن پرده حساس به نور در عقب چشم از محل خود شده باشید.
این عارضه یک فوریت جدی پزشکی است و باید فوراً برای درمان آن به پزشک مراجعه کرد.
دیدن جرقه‌های نورانی در میدان بینایی همچنین می‌توانند همراه با سردردهای میگرنی یا بخشی از «اورای» (پیش‌حمله) سردرد میگرنی باشند یا به علت «میگرن چشمی» (سردرد به همراه از دست گذرای بینایی) رخ دهند.
اما سایر انواع فشار یا تحریک نیز می‌تواند مغز به دیدن جرقه‌های نورانی وادارد، و اغلب این تجربه‌های بینایی شایع خطرناک نیستند.
هنگامی‌که مغز پیامی از شبکیه دریافت می‌کند، آن را به‌عنوان نور تفسیر می‌کند. بنابراین چه نوری وارد چشم شود یا نه، هر تحریکی بر روی شبکیه در مغز به صورتی نمایشی نورانی تعبیر خواهد شد.
اگر پس از عطسه کردن ستاره یا جرقه‌های نورانی در مقابل چشم‌هایتان می‌بینید، ممکن است ناشی از فشار وارد آمده بر روی خود چشم یا ناشی از تحریک اعصاب مربوط به بینایی باشد.
اگر مدتی وارونه روی سر خود قرار بگیرید، یا پس از مدتی دراز کشیدن به سرعت بلند شوید، فشارخون ممکن است کاهش پیدا کند؛ و مغز دچار محرومیت از اکسیژن می‌شود و محیط درون و اطراف چشم تغییر می‌کند. تاثیری که به‌این‌ترتیب بر عصب بینایی ایجاد می‌شود، باعث دیدن جرقه‌های نورانی می‌شود.
همچنین هنگامی‌که عطسه می‌کنید، درون قفسه سینه و سرتان فشار ایجاد می‌کنید و همین فشار است که هوا را با سرعت ۱۶۰ کیلومتر در ساعت از مجاری تنفسی شما به خارج می‌راند. نیروی قوی ناشی از این عطسه می‌تواند شبکیه را به‌شدت تکان دهد و باعث تجربه جرقه‌های نورانی شود.
منبع: سایت سلامت
