اختصاصی «تابناک با تو»؛ دکتر نیکلاس سن، جراح آمریکایی و بنیانگذار انجمن جراحان نظامی در ایالات متحده ، از سال 1897 تا 1898 رئیس انجمن پزشکی آمریکا بود و همچنین وی در زمان جنگ های آمریکایی اسپانیا در سال 1898 سمت جراح ارشد را در سطح هنگ ششم در ارتش ایالات متحده داشت.
سن هنگام انجام خدمت در طول جنگ، اغلب به سربازانی برخورد میکرد که بر اثر اصابت گلوله در شکم زخمی شده بودند. (سن) در آن زمان فاقد ابزارهای تشخیصی کافی مانند تصویربرداری با اشعه ایکس بود و از طرف او و تیمش در تلاش بودند تا تعیین کنند که آیا زخم جلوی پیش روی آنها ساده است یا به دلیل آسیب روده پیچیده است، یعنی اینکه آیا زخم گلوله به روده نفوذ کرده است یا خیر.
آسیب در سطح روده علامت قابل اعتمادی نیست که جراح بتواند روی آن ایجاد کند و تشخیص مثبت بدهد و همچنین این زخم‌های پیچیده هنگام انجام معاینه بدنی مشخص نیستند.
نیکلاس سِن
روزی دکتر سن به این فکر کرد که هر زخمی که در سطح روده رخ میدهد ، می‌تواند به همان روشی که لوله کش‌ها هرگونه سوراخ در لوله های گاز خانگی را نشان می دهند ، قابل تشخیص باشد. برای تحقق این امر ، سن پیشنهاد كرد كه روده با یك گاز بی ضرر از طریق راست روده (رکتوم) متورم شود تا اگر نشتی وجود داشته باشد ، گاز روده را به داخل حفره صفاق رها کند و گاز از طریق زخم خارجی خارج بشود و جراح به طور دقیق وجود آسیب به روده را اثبات کند.
(سن) استفاده از گاز هیدروژن را پیشنهاد کرد زیرا فاقد هرگونه خاصیت سمی است و در صورت تماس با بافت‌های زنده منجر به تحریک نمی‌شود و بافت‌ها به سرعت آن را جذب می‌کنند. علاوه بر این ، تشخیص آتش سوزی گاز هیدروژن از بدن بسیار آسان خواهد بود.
روشن کردن آتش در داخل شکم یک سرباز مجروح نیز یک روش موثر برای پاکسازی زخم از هر گونه عفونت و ضدعفونی کردن آن از دیدگاه سن بود.
نیکلاس سن ابتدا چندین آزمایش روی سگ ها انجام داد. در این آزمایشات ، حیوانات محکم به میزهای جراحی بسته می شدند ، بعد از آنکه آرام می شدند با یک تپانچه 32 میلی متری از فاصله نزدیک در سطح شکم به آنها شلیک می شد.
بلافاصله پس از شلیک، یک بالون لاستیکی پر از گاز هیدروژن به مقعد حیوان وصل میشد و سپس گاز به تدریج شروع به پمپاژ در روده آنها میکرد. هنگامی که گاز در معرض شعله آتش قرار گرفته و به سمت زخم میرود ، گاز مشتعل می شود و شعله حاصل از آن آبی است و این نشان میدهد که گلوله به روده نفوذ کرده است.
)سن) این آزمایشات را روی تعدادی از بیماران انسانی خود انجام داد تا بتواند - در صورت وجود - عوارض جانبی ورود گاز هیدروژن به دستگاه گوارش را تعیین کند. او کنجکاو بود که بداند پمپاژ گاز هیدروژن به بدن چه احساسی ایجاد میکند، پس شخصاً آن را روی خودش آزمایش کرد و یکی از دستیارانش را از طریق مقعد به او گاز هیدروژن زد.
او درباره تجربه‌اش گفت:
احساس نفخ شکم بسیار دردناک بوده و با احساس سرگیجه یا غش همراه است. قسمت بزرگی از گاز از طریق آروغ خارج میشود که با احساس آرامش زیادی همراه است.
نیکلاس سن در حال آموزش گروهی از دانشجویان پزشکی 1895 میلادی
اگرچه اولین بیمار انسانی، که جوانی سیاه پوست 27 ساله بود و از ناحیه شکم در 38 میلی متر مورد اصابت گلوله قرار گرفته بود ، از این تجربه جان سالم به در برد ، اما این عمل به خودی خود یک موفقیت قاطع قلمداد شد و در پایان این همه جراحان نظامی از آن برای تشخیص ضایعات روده در سربازان آسیب دیده استفاده کردندو تنها پس از رواج تصویربرداری با اشعه ایکس بود که این روشها بی فایده تلقی شدند.
دکتر «نیکلاس سن» در زمینه جراحی پزشکی پیشگام بود و صرف نظر از کار وی در زمینه آسیب های مربوط به دستگاه گوارش و روده، دکتر سن چندین تحقیق و آزمایش در زمینه های پزشکی دیگر از جمله بیماری حاد لوزالمعده ، جراحی های پلاستیک و تومورهای مغز و گردن داشت. ، و همچنین درمان سرطان خون اشعه ایکس. او همچنین از حامیان جراحی آپاندکتومی بود ، عملی که در آن زمان چندان معمول نبود. وی همچنین ضرورت و اهمیت کمک های اولیه را خواستار شد ، که اولین بار توسط جراح نظامی آلمانی (فردریش فون ایزمارک) در سال 1870 مطرح شد. سن گفته های جراح سابق آلمان را نقل میکرد: سرنوشت مجروحان در دست کسانی است که به زودی برای کمک به آنها وارذ عمل میشوند.
حتی بنجامین فرانکلین که سیاستمدار بود چندین اختراع ماندگار داره
چی میشد ایران هم اینجوری بود
دروغ در فرهنگ انها عملی بسیار زشتی است
از تجربه درس میگیرند و درس را به شهروندان اموزش میدهند
استعداد را پرورش میدهند و میزبان افراد با استعداد از سایر کشور های جهان هستند
در انجام وظیفه جدی هستند و صداقت در انجام وظیفه حرف اول را میزند