محسن امیریوسفی دیشب در متن ماجرایی قرار گرفت که سال‌ها پیش از این باید اتفاق می‌افتاد. نمایش فیلمی که برای او آغاز ورود به حوزه فیلم بلند بود و برای سینمای ایران یک شگفتی. شگفتی ظهور فیلمساز جوانی که با نخستین فیلمش توانست چشم‌ها را در کن، پاریس، یونان و … خیره کند. 

با این حال، همچنان که خود او در نخستین عکس‌نوشتش برای «خواب تلخ» نوشته، این اقبال جهانی اگرچه نوید آینده‌ای روشن می‌داد اما از خیال تا واقعیت فاصله‌ای بود که پیمودنش برای او ۱۲ سال طول کشید: «به این محسن جوان که نگاه می‌کنم به سادگیش می‌خندم که با شور و شوق فکر می‌کرد قراره هر سال یک فیلم بسازه و دنیا رو بترکونه ولی دنیا رویاهاش رو ترکوند! به جای این که اکران به موقع «خواب تلخ» در ایران برای محسن جوان «رویایی شرین» بشه، کابوسی دوازده ساله شد که الان فقط قراره طولانی‌تر از این نشه.» 

شب گذشته ۷ آذرماه سالن سینما فرهنگ پر از چهره‌هایی بود که حالا برای دیدن این رویای شیرین، جمع شده بودند. از لیلی گلستان و مجید درخشانی گرفته تا مدیرانی چون محمد بهشتی و علیرضا تابش. 

بازیگران فیلم‌های دیگر امیریوسفی هم اکثرا حضور داشتند. هم حمید فرخ‌نژاد که در «آتشکار» فیلم دوم امیریوسفی بازی کرد و هم صابر ابر، حبیب رضایی و شیرین‌دخت یزدانیان بازیگران فیلم «آشغال‌های دوست‌داشتنی». دیگر فیلم توقیف شده امیریوسفی که ماجرایی عجیب و غریب دارد. 

جواد یحیوی که اجرای این مراسم را برعهده داشت در سخنان کوتاهی به همین فاصله‌ طولانی از ساخت تا نمایش «خواب تلخ»‌ اشاره کرد و گفت:‌ «۱۲ سال عمر کمی نیست برای آن که فیلمساز جوانی که تازه به دنیای حرفه‌ای پا گذاشته از نقد و نگاه و نظر همکاران خودش محروم بماند.» 

امیریوسفی هم ترجیح داد گذشت این همه سال را نادیده بگیرد: «سعی می‌کنم فکر کنم همان محسن ۳۲ ساله در سال ۸۲ هستم و همه چیز خوب است و اتفاقی نیفتاده. می‌خواهم امشب همه آن ۱۲ سال را تجربه و درسی برای خودم بدانم و به نیمه پر لیوان نگاه کنم. به این که «خواب تلخ»‌ اکران شده و مردم ایران به تماشای آن نشسته‌اند.»

او همچنین گفت که اگر روزشمار زندگی‌اش را طی ۱۲ سال گذشته یکی از روزنامه‌های موجه و مورد قبول فقط منتشر کند به جرم سیاه‌نمایی روزنامه را تعطیل می‌کنند چون کسی باورش نمی‌شود این همه اتفاق تلخ برای یک هنرمند در این کشور بیفتد.