دیوید ای.هاردی طراح جلد کتاب‌های آرتو
سی کلارک و طراح فضاپیماهای سریال دکتر هو، خیلی پیش از این که انسان به
کرات دیگر برود، آن‌ها را نقاشی کرده است.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سال 1950 میلادی یک نوجوان 14 ساله
کتابی درباره ستاره‌شناسی را در یک کتابخانه محلی دید. 65 سال پیش از این ورق زدن
این کتاب باعث به وجود آمدن ایده‌ای در ذهن دیوید ای.هاردی شد. او نمی‌خواست
فضانورد شود، بلکه تصمیم گرفته بود فضا را با دقتی بی‌نظیر نقاشی کند. او هم اکنون
پیرترین هنرمند فضایی در جهان است.
هنر
فضایی چیست ؟ هنرفضایی یک جنبش هنری مانند مدرنیسم یا امپرسیونیسم است. به
هیچ عنوان نباید
هنر فضایی را با نقاشی‌های فانتزی یا علمی تخیلی اشتباه گرفت. هاردی اعتقاد
دارد : «هنر علمی تخیلی
براساس تخیلات هنرمند شکل می‌گیرد. در هنر فضایی شما باید ستاره‌شناسی،
شیمی، فیزیک و علم شناخت آتشفشان‌ها را بدانید.» چسلی بونستل و هنرمند و
ستاره‌شناس فرانسوی لوسین رادو از پیشگامان این هنر و به نوعی پدر هنر
فضایی مدرن به
شمار می‌روند. بونستل در شروع کار هر آنچه را که در عدسی تلسکوپ می‌دید،
نقاشی می‌کرد. یکی از کارهای
لوسین رادو نقاشی اطلس کهکشان راه‌شیری بود، و علاوه بر آن یک نقاشی از
مریخ کشیده
که دقتی بی‌نظیر دارد.
دیوید ای.هاردی هفتم نوامبر با همکاری 19 هنرمند دیگر نمایشگاهی با
عنوان «دریچه‌هایی به فضا» برگزار خواهد کرد و آثاری از هنر فضایی مدرن را در آن
به نمایش خواهد گذاشت. اگر کتاب‌های آرتو سی.کلارک یا ایزاک آسیموف را خوانده
باشید، احتمالا یکی از نقاشی‌های هاردی را روی جلد آن دیده‌اید. یکی دیگر از
کارهای او طراحی فضاپیمای سریال «دکتر هو» است.
سال‌ها پیش از این که انسان بر ماه قدم بگذارد، انسان‌هایی مانند هاردی دیدگاه ما درباره فضا
را شکل داده بودند. او گفت : «بدون هنر فضایی هیچ کسی نمی‌دانست که مریخ احتمالا چه شکلی دارد.»
هاردی ادامه داد : «ما می‌دانستیم مریخ جو دارد، اما سوال این بود که جو آن چه رنگی دارد قرمز یا آبی؟ اما
در حقیقت مریخ جوی هلویی رنگ با غباری نارنجی داشت. با پیشرفت علم و آشکار شدن
نادانسته‌ها ما باید پیش‌فرض‌های خود را اصلاح می‌کردیم.»
هاردی سال 1954 کار خود را در زمینه هنر فضایی آغاز کرد.
دوست هاردی یکی از کارهای او را به سرپاتریک مور ستاره‌شناس مشهور انگلیسی نشان داد و این
آغازگر همکاری 50 ساله او مجری برنامه «آسمان شب» بود.
هاردی سال 1999 شارون ماه پلوتو را به تصویر کشید.
بزرگترین چالش در خلق این نقاشی بی‌نظیر رعایت دقیق جرئیات بود. او خود در این باره می‌گوید : «اگر حتی یک اشتباه کوچک در این
کار انجام دهید، همواره کسی هست که بگوید این قسمت اشتباه است. شما باید رنگ
اتمسفر را درست انتخاب کنید، نوع سنگ‌ها را درست انتخاب کنید، و اگر یک سیاره یخ‌زده را می‌کشید، بدانید که یخ از کدام عنصری است؟
برای این کار باید خود را بر سطح سیاره تصور کرده و سیاره آنگونه که احتمال دارد در
یک عکس به نظر برسد، نقاشی کنید.»
هفته گذشته هنگامی که هاردی عکس‌های پلوتو و شارون را در اخبار دید، از
شباهت بی‌نظیر نقاشی خود با این عکس‌ها شگفت‌زده شد. حدس‌های هنرمند فضایی
واقعی از آب درآمدند. جامعه ستاره‌شناسی آمریکا به تازگی از این هنرمند که
مدعی است تا به حال در کارش مرتکب هیچ خطایی نشده، قدردانی کرده است.
خیلی از افراد مشهور دنیای موسیقی نیز از طرفداران کارهای
هاردی هستند. برایان جونز نخستین خواننده «رولینگ استونز» در سال 1968 دو نقاشی از
کارهای هاردی را خریداری کرد. یکی دیگر از طرفداران او در دنیای موسیقی برایان می
گیتاریست گروه «کوئین» است.
خبرآنلاین
