پشت پرده‌های امین فردین

اختصاصی تابناک باتو ــ پشت پرده‌های امین فردین: نامی که میشناسید و به آن اطمینان دارید.

اشتباه نکنید، این جمله به قصد تبلیغ کالا و محصولی، سبز نشده است، بلکه کاملا برعکس، میخواهد کسی را زیر ذره بین نقد بگیرد که این روز‌ها، راز‌های مگوی بسیاری را به قول خودش رسوا کرده تا از ناموس وطن خویش دفاع و حمایت کند.

مطمئنا تا به امروز، حداقل برای یک بار هم که شده، نام امین فردین را به عنوان خبرنگار پاپاراتزی در فضای مجازی شنیده اید.

او از طریق رسانه‌ی خصوصی خود برای احقاق حقوق از دست رفته‌ی بازیگران جوان و نوظهور، سینه چاک میکند و جولان میدهد و با رسوا سازی روابط متعفن برخی سلبریتی‌ها، خود را به قهرمانی دلیر که داعیه‌ی ریشه کن کردن فساد را دارد، مبدل کرده است.

هدف او که از گفته هایش مشهود است و همان مبارزه با فساد می‌باشد، کاملا ارزشمند و قابل تقدیر است، ولی باید این سوال را مطرح کرد که برای رسوا سازی پشت پرده‌ی دنیای سینما چه وسایلی را به کار گمارده!

به نظر میرسد این خبرنگار در تمام مراحل کاری خود، با شعار هدف، وسیله را توجیه میکند قدم برمیدارد. گویی این جمله، سرلوحه‌ی او شده و شاید حتی بتوان تصور کرد که آن را سیاهه کرده و بر درب دفتر کارش زده است تا همگان را از سرشت کاری خود مطلع سازد و به قول معروف، برای هم قطاران خود گربه را دم حجله بکشد.

او در پی نابودی رذیلتی چون فساد اخلاقی است. فساد هم نزد همه و در تمام دوران‌ها و برای تمام اقشار جامعه از هر نوعش مذموم و قبیح و زشت و تأسف بار است، ولی آیا نباید برای اضمحلال این رذیلت، کمی از ابزار آلات تمیز بهره جست؟

چه طور می‌توان با آب گل آلود، آلودگی را از میوه‌ها زدود؟!
چه طور میشود با برکه‌ای خونین، طهارت حاصل کرد؟!

مگر میشود با ادبیاتی نامناسب و حرمت شکن، با الفاظی رکیک و متوحش، هدف مقدسی را محقق ساخت!
وقتی ویدیو‌های ابتدایی این شخص را بنگریم متوجه انحطاط تدریجی لحن و کلام او میشویم. در حقیقت تدریج همیشه ترسناک بوده است. کلیت امروز ما برگرفته از جزئیات دیروز ماست. این تدریج است که رفته رفته از ما فردی دریوزه و بی بند وبار میسازد.

اگر از ادبیات ناپسند این خبرنگار نیز بگذریم تازه وارد مرحله‌ی بعد میشویم که همان شخم زدن گذشته افراد است. حتی اگر فرض بگیریم که تمام زیر و زبر گفته‌های این شخص درست باشد، آیا این درست است، خطا و گناهی را که برخی افراد ۲۰ سال قبل مرتکب شده اند دوباره برملا سازیم؟

امیر المومنین علی (ع) می‌فرمایند: اگر کسی را شبانگاهان در حین ارتکاب گناه دیدی، فردا صبح او را به چشم آن گناه نگاه نکن چرا که شاید در فاصله‌ی شب تا صبح، از درگاه الهی توبه کرده باشد.

حال چه طور میشود که یک خبرنگار به خود جرأت میدهد و تمام گذشته‌ی افراد را در ملأ عام به حراج میگذارد؟!
به نظر میرسد دیگر در این مواقع درد ناموس و رذیلت کشی، مقصود نیست بلکه هدف، جذب فالوئر و بیننده بیشتر برای درآمدزایی مضاعف است.

نمیشود که بدون هیچ مدرک و سندی بدترین تهمت‌ها را به دیگران زد و در نهایت، ناقوس مرگ فساد در سینما را در دست گرفت.

برای درمان فساد، در هر شاخه‌ای باید ریشه‌ای عمل کرد. ابتدا باید مشکل را ریشه یابی و جزئی کرد، سپس باید قدم به قدم برای حل آن اقدام کرد؛ که این امر از عهده یک خبرنگار خارج است و مسئولین ذی ربط باید دست به کار شوند و ریشه این مافیای کثیف را در هنر فاخر سینما بخشکانند.

شاید به نوبه برخی، هدف امین فردین درست و بجاست؛ اما بهتر است از ذکر نام افراد بپرهیزد تا به خطا، آبرویی نرود و زخمی بر حیثیت کسی وارد نشود، چون بسیاری از خبر‌های این خبرنگار برگرفته از شنیده‌هاست و همانطور که امام معصوم فرموده اند فاصله‌ی میان حق و باطل به اندازه فاصله چشم تا گوش تنها ۴ انگشت است؛ چراکه باطل با گوش شنیده و حق با چشم دیده میشود.

به هر حال، اگر امین فردین با هدفی راستین در پی این مهم است و فقط از روی غفلت، ابزار‌های نادرستی را به کار گماشته، باید اذعان داشت که خبرنگاری شجاع و بی باک است که نزدیک باتلاق کثیفی شده که هر آن ممکن است در آن فرو رود.

کوثر بهبهانی زاده