همه ما انسان‌ها کم و بیش بیماران خیالی هستیم. همین که قلبمان کمی تندتر می‌زند، نگران و دلواپس می‌شویم و اگر تنها یک مورد فلج اطفال در شهرمان دیده شود، یا اگر گردنمان کمی درد کند، آشفته و مضطرب می‌شویم، اگر تبمان کمی بالا برود، زندگی را از دست رفته می‌پنداریم. خوشبختانه، برای بیشتر ما‌ها این نگرانی‌ها گذرا هستند.