
اختصاصی «تابناک با تو»؛ در آیسلند میتوانید خیلی چیزها پیدا کنید مثل: چشمههای داغ زیرزمینی، نورهای درخشندهی شمالی، رودهای یخی، آتشفشانهای فعال، و خیلی چیزهای دیگر، با این وجود هرگز ممکن نیست در این تکه از جهان تابلوی مکدونالد را ببینید!
هیچ رستوران مکدونالدی در ایسلند نیست، در سال ۲۰۰۹ آخرین رستوران مکدونالد در این کشور بسته شد، حالا سؤال این است که آیا ایسلندیها فستفود دوست ندارند یا ماجرا چیز دیگری است؟!
از دهه پنجاه میلادی قرن بیستم، رستورانهای مکدونالد در جهان غرب به شهرت رسیدند. با این حال نخستین رستوران در آیسلند خیلی دیر و در سال ۱۹۹۳ و در حدود ۱۶ سال بعد افتتاح شد و آخرین رستوران وابسته به مکدونالد در سال ۲۰۰۹ بسته شد.
دلیل این ماجرا، نگرانی دولت آیسلند برای سلامتی شهروندانش نبود بلکه در سال ۲۰۰۸ میلادی رکود اقتصادی شدیدی ایسلند را در هم کوبید و این رستورانهای زنجیرهای ترجیح دادند شعبههای خود را در این منطقه تعطیل کنند.
وقتی سقوط اقتصاد جهانی به ایسلند رسید، واحد پول ایسلند تقریباً نیمی از ارزش خود را در بازارهای بینالمللی از دست داد. در نتیجه قیمت واردات بسیار سریع افزایش یافت.
افزایش دیوانهکنندهی قیمتها، حفظ سود بدون افزایش چشمگیر قیمت محصولات را غیرممکن و در نتیجه شرایط را برای شرکتهای خارجی مانند مکدونالد دشوار کرده بود.

اینطور نبود که رستوران های مک دونالد در ایسلند برای خود کار پیدا نکنند. در روزهای اولیه راه اندازی، این شعبه، هزاران برگر در روز میفروخت و مردم ساعتها در صف منتظر میماندند. مردم ایسلند از مک دونالد استقبال کردند زیرا به آنها احساس تعلق به جامعه جهانی میداد.
متأسفانه، برای مبارزه با ضرر، مک دونالد قیمت منوی خود را ۲۰ درصد افزایش داد. در نتیجه قیمت بیگمک در ایسلند ۶.۶۳ دلار افزایش یافت. این قیمت میتوانست آن را به گرانترین بیگمک جهان در آن زمان تبدیل کند. در نتیجه به دلیل هزینههای عملیاتی بالا و سود کم، این رستوران زنجیرهای چارهای جز تعطیلی کسب و کار خود در ایسلند نداشت.
نه تنها برگر بلکه ایسلند ارتش هم ندارد!

دلیل اینکه ایسلند ارتش ندارد به خاطر تاریخ آن است. این کشور تا سال ۱۹۴۴ میلادی، تحت حاکمیت دانمارک بود و پس از آن به استقلال رسید. با این حال، پیمان دفاعی خود را با ایالات متحده حفظ کرد که براساس آن ایالات متحده، نیروهایی را در طول جنگ سرد نیروهایی را در این کشور نستقر کرد تا امنیت آن را تأمین کنند.
در سال ۲۰۰۶، ایالات متحده از حضور نظامی خود در ایسلند خارج شد و از آن زمان تاکنون، این کشور برای دفاع از خود به گارد ساحلیاش متکی است. بنابراین، با وجود اینکه ایسلند یکی از اعضای مؤسس ناتو (سازمان پیمان آتلانتیک شمالی) است، ارتش دائمی برای خود ندارد.
اگرچه نداشتن ارتش ممکن است خطرناک به نظر برسد، فعلا ایسلند امنیت خود را از طریق گارد ساحلی حفظ کرده است. در واقع، ایسلند اغلب به عنوان یکی از امنترین کشورهای جهان یاد میشود. موقعیت استراتژیک این کشور بین آمریکای شمالی و اروپا و جمعیت نسبتاً کم آن، این کشور را به یک هدف کماولویت برای متجاوزین احتمالی تبدیل کردهاست.
با این اوصاف، فهرست چیزهایی که در ایسلند پیدا نخواهید کرد به اینجا ختم نمیشود. به غیر از مکدونالد و ارتش، در این کشور، مرغ سوخاری استارباکس یا کنتاکی هم وجود ندارد. نه تنها این، ایسلند قبل از فوران آتشفشان Eyjafjallajökull در سال ۲۰۱۰ صنعت گردشگری نداشت. البته این به اندازه کافی عجیب نیست وقتی بدانیم که، تا دهه هشتاد ۱۹۸۰، هیچ برنامه تلویزیونی در روزهای پنجشنبه و کل ماه جولای در این کشور پخش نمیشد.