رمزگشایی از کلمات حک شده بر روی یک قطعه سفال رومی، متنی کاملا متفاوت از آنچه باستان‌شناسان انتظارش را داشتند آشکار کرد.
باستان‌شناسان اسپانیایی موفق به رمزگشایی از متنی شده‌اند که بر روی یک قطعه سفال کشف شده مربوط به دوران روم باستان حک شده بود. این متن که انتظار می‌رفت نوعی نوشتۀ تجاری باشد، در واقع بخشی از یک شعر از «ویرژیل» بزرگترین شاعر دورۀ طلایی امپراطوری روم بود.
به گزارش فرادید؛ کارشناسان این یافته را «استثنایی» نامیده‌اند زیرا این نخستین بار است که شعری از ویرژیل بر روی قطعه‌ای از یک ظرف پیدا شده است. این سفال در حقیقت بخشی از یک خمرۀ نگه‌داری روغن بوده که در حدود ۱۸۰۰ سال قبل ساخته شده است.
معمولا بر روی ظروف سفالی اطلاعاتی دربارۀ تولیدکنندگان محصول، اندازه و یا میزان مالیات حک می‌شد اما این قطعۀ ۶ در ۸ سانتیمتری متنی کاملا متفاوت بر روی خود دارد. منطقۀ بائتیکا (کوردوبای امروزی) که این قطعه سفالی در آن پیدا شده است از مهم‌ترین مراکز تولید و تجارت روغن زیتون در سراسر امپراطوری بوده است.
تا به حال در این منطقه سفال‌های زیادی با حکاکی نام افراد، مکان‌ها یا دیگر نوشته‌های تجاری پیدا شده بود. به همین خاطر بود که این قطعه سفال هم در ابتدا کاملا عادی و مانند بقیۀ سفال‌ها به نظر می‌رسید. اما بعد از رمزگشایی خطوط معلوم شد که این یک مورد استثنایی است.
محققان بعد از بررسی‌های فراوان متوجه شدند که کلمات حک شده بر روی این قطعه مطابق با ابیاتی از فصل اول «ترانه‌های روستایی» است؛ کتاب شعری از ویرژیل که دربارۀ کشاورزی و زندگی روستایی در سال ۲۹ قبل از میلاد سروده شده است.
در بخشی از شعر که بر روی سفال حک شده، ویرژیل خطاب به نورهای آسمانی سخن می‌گوید که با مدد خودشان «زمین را پربار از خوشه‌های گندم و انگورها» می‌کنند.
ویرژیل برجسته‌ترین شاعر روم باستان است که اشعار او از همان دوره تا امروز بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ اروپایی بوده‌اند. معلوم نیست دقیقا هدف از نگارش این شعر بر روی ظرف روغن چه بوده است. شاید این تمرینی برای حافظه بوده و یا پای آموزش یک کودک در میان بوده باشد.
فرادید
واقعا عجیبه که کمتر خبری از کشفیات باستانی در ایران می بینیم ظاهرا تعمدی هست