روزنامه جمهوری اسلامی در واکنش به حذف تصویر امام در دیدار رسمی رئیسی نوشت: "این انقلاب بی‌نام خمینی در هیچ جای جهان شناخته شده نیست" این جمله راهبردی را رهبر انقلاب سال‌ها قبل به زبان آوردند تا تبیینی باشد بر شخصیت بی‌مانند امام خمینی در نگاه و کلام ایشان.
اما برخی این عظمت مجسم را از یاد می‌برند. سرود می‌سازند، به فرمانده سلام می‌کنند اما خمینی بزرگ را از یاد می‌برند. حرفی نیست شاید کلمات و بیانشان را شایستگی نام بردن از آن "عزیزِ یگانه" نیست. اما وقتی کار به نادیده گرفتنِ پروتکل‌های رسمی می‌رسد و عکس امام از برخی دیدارهای رسمی برخی حضرات، حذف می‌شود را چه باید گفت؟ وقتی برخی آقایان- که بود و نبودشان بسته به انقلاب خمینی است- در مراسمی می‌نشینند که عکس امام نیست چه باید پرسید؟
شاید بتوان گفت غفلت بوده است و عمدی - ان‌شاالله - در کار نیست. اما وقتی در فلان کلانشهر، عکسِ امام نیست و جایی که باید باشد، عکس یک نفر دیگر است نمی‌شود حرفی از سهو و فراموشی به میان آورد آن هم در روز قدس!
فراموشی زاویه ایجاد کردن است و این کارها عمیق کردن یک دره و فعال کردن یک گسل. اگر امروز جلویش را نگیریم، فردا ممکن است خیلی اتفاقات بیفتد.
خدا نیاورد روزی را که تصور خمینی‌زدایی - از انقلابی که بی‌نام او در هیچ کجای جهان شناخته شده نیست - در ذهن برخی‌ها جا باز کند. خدا نکند غفلت‌ها دامن به تعمد بگشاید. خدا نکند - به هر نیتی - برخی‌ها به خود اجازه دهند عادی شدن این رفتار را.
خدا نکند آن گمانه‌هایی که از پیش به نظر می‌آمد که برخی‌ها با امام مشکل دارند و در پی حذف او هستند واقعیت پیدا کند. خدا نکند میدان پیدا کنند این جماعت که اگر امروز از عکس و نام امام عبور کردند فردا از راه و رسم او هم خواهند گذشت و همه چیز را به خدمت خود در خواهند آورد حال آنکه به مشرب خمینی همه باید در خدمت مردم باشند.
این وعده دولت بازرگان بود نه امام خمینی