انتقاد یک کارگردان از نصب بنر برای فرهادی

چون دیگران انجام ندادند مایه کراهت است؟ با این استدلال، دیگر چه چیز مایه کراهت است!؟
کسی خواسته از کسی به روش خودش تقدیر کند تو را سننَ

احتمالا حسودیش شده

من بهش حق می دهم. تجربه بارها نشان داده که اینجور حسادتها کاملا غیرقابل کنترل است. نه تنها، ولی بخصوص، در سینما؛ و همینطور سایر رشته های هنری و ورزشی و علمی.
اگر بگوییم چیزی از ما متفاوت است، همین حسادت شدید است و نه بنر زدن.
درضمن استدلال کاملا معکوس است. البته که کشورهایی که خیلی بیش از ما جایزه جهانی دریافت می کنند، از این بنرها نمی زنند. ولی مهم اینست که اتفاقا کشورهایی که اندازه ما یا کمتر چایزه دریافت می کنند، برایشان مهمتر است و بیشتر تشویق می کنند. مثلا کشوری که تنها یک جایزه دریافت کرده، خیلی بیشتر برنده را تشویق می کند نسبت به کشوری که مرتب جایزه می برد. واقعا عجیب اینست که حسادت باعث می شود چنین منطق ساده ای را نفهمد.
البته اگر برعکس استدلال می کرد، که کشورهایی که کمتر از ما هم جایزه می برند، از این کارها نمی کنند، درستتر بود. ولی چرا اینطور استدلال نکرد؟ برای اینکه ناخودآگاه می خواهد خود را با بهترها مقایسه کند و نه بدترها، که بتواند نتیجه بگیرد که ما بدتریم، چون بدتریم: هم بنر می زنیم و آبروریزی می کنیم، هم جایزه کمتر می بریم!
و دیگر اینرا حس نمی کند که اینطوری استدلالش غیرمنطقی می شود