تفاوت مهم فرهنگی کشورهای توسعه یافته و کشورهای جهان سوم، در عرصهٔ بهداشت و سلامت
آن‌ها از کودکی آموخته‌اند که به پزشک مراجعه کنند تا مطمئن شوند، مشکلشان جدی نیست و نیاز به دارو ندارند.
اما به جهان سومی‌ها یاد داده‌اند که به پزشک مراجعه کنند
تا ثابت کنند که حتما بیمارند!
و باید حتما با یک کیسه پلاستیکی لبریز از دارو به خانه بازگردند.
و خلاصه اگر دکتر برای آن‌ها دارو ننوشت، بدون معطلی برچسب بیسوادی بر پیشانی او می‌زنند. هرگز بار دیگر به او مراجعه نخواهند کرد و دیگران را هم با قاطعیت تمام، از رفتن به نزد او بازمی دارند.
به راستی از کجا باید شروع کرد؟
الف. از مراکز درمانی
ب. از بیماران و مردم
پ. از هر دو باهم و هم زمان
سایت
«تابناک باتو» با طرح این موضوع و آوردن این پرسش در پایان بحث، شما بینندگان گرامی را به فراخوانی می خواند که پاسخ خود را برای ما در بخش نظرات بینندگان ارسال کنید.
البته ناگفته نماند در خبری که در روز آینده منتشر خواهیم کرد، شما می توانید پاسخ درست را بخوانید و آن را به کار ببرید.
دکتر علیرضا داودی، مسئول مرکز بهداشت دانشگاه خوارزمی تهران
اقا یا خانم محترم
اگر با بحث بر سر واژگان و اتلاف وقت روی آن ، ماهیت آن را عوض میکرد مطمئن باشید اکنون در جهان حرف اول را میزدیم. بیایید عمیقتر و ریشه ای تر از انچه تا کنون فکر میکرده ایم فکر کنیم.
تمام عمر ما اینگونه تلف شده
قبلا ما عنوان پیکار با بی سوادی داشتیم و همه هم بی سواد بودند بعد از انقلاب ان را به نهضت سواد اموزی تغییر دادیم اما امار رسمی می گوید : ٩ میلیون بی سواد داریم , اکنون شما بفرمایید مشکل کجاست ؟