در میان سیاستمداران ایرانی تأثیرگذار در جامعه، نام «محمود» برگرفته از نام «محمود احمدینژاد»، شهردار تهران و رئیسجمهور ایران، بررسی شد که نتایج شایان تأملی داشت. احمدینژاد در دوره مسئولیتش بهواسطه شعارها و رفتارهایی که داشت، همیشه سر زبانها بود. بسیاری از طرفداران سیاسی او اینگونه اعلام میکردند که او در میان لایههای پایین اجتماع و مردم محروم طرفداران زیادی دارد و اعلام میشد بیشترین رأی او از همین قشر بوده است. این اعلام به داشتن طرفداران زیاد در میان این قشر، حتی از میانه مردم ایران هم فراتر رفت و گفته شد افرادی در کشورهای دیگر نام محمود را روی فرزندان خود گذاشتهاند.
بر اساس آماری که «شرق» برای این گزارش از سازمان ثبت احوال گرفته است، فراوانی نامگذاری «محمود» در سال ١٣٨٥، ٥٧٦ مورد بوده است. این عدد در سالهای ٨٦، ٨٧ و ٨٨ بهترتیب ٤٨٠، ٤٦٤ و ٤٥٥ مورد است که روند کاهشی را نشان میداد؛ اما در سال ٨٩ این عدد با کاهش صد موردی یکباره از ٤٥٥ مورد به ٣٥١ مورد رسید. روند کاهش محبوبیت این نام در سالهای بعد هم ادامه داشت و در سالهای ٩٠، ٩١، ٩٢، ٩٣ و ٩٤ بهترتیب به ٣٤٨، ٣٣٨، ٣١٥، ٣١٨ و در نهایت ٢٩٣ مورد رسید. این روند کاهشی در سال ٩٥ که آخرین آمار اعلامی سازمان ثبت احوال است، به ١٦٥ مورد کاهش یافته است.
آنچه در تحولات یک نام اتفاق میافتد، در بسیاری از موارد تحولات اجتماعی و دیدگاههای مردم درباره زمینههای اجتماعی آن نام است. اگر مردم آمریکا پس از توفان معروف «کاترینا»، دیگر این نام را روی دختران خود نگذاشتند، بهدلیل خاطرات تلخ این توفان بود. این رویکرد نامحسوس در کوتاهمدت که مردم بدون هیچ اجباری آن را انتخاب یا طرد میکنند، رفتاری عمومی در همه کشورهاست؛ رویکردی که نشان میدهد والدین که نسل قبلی و حاضر یک جامعه هستند، برای نسل بعدی جامعه خود که فرزندانشان هستند، چه میخواهند و چه سرنوشتی را دیدهاند و میتوان با بررسی این نامها، رفتارهای ناگفته مردم را خواند.