پرستو صالحی با انتشار عکسی از خودش در کنار ناصر ملک مطیعی به تعریف و تمجدید از وی پرداخت.
تعریف پرستو صالحی از بازیگر داش مشتی سینما
پرستو صالحی عکسی از خودش در کنار ناصر ملکمطیعی و بهرنگ علوی را در فضای مجازی به اشتراک گذاشت.
پرستو صالحی با انتشار عکسی از خود در کنار ناصر ملکمطیعی و بهرنگ علوی،متنی را هم درباره این دو بازیگر قدیمی و جوان سینمای ایران به اشتراک گذاشته است.
پرستو صالحی نوشت:
« خیلی سال پیش وقتی برای اولین بار دیدمش متوجه شدم صفت لوتیگری و داشمشتی بودنش فقط مال فیلمهاش نبوده،اصلا ذاتش لوتی است و تازه فرهیختگی رو هم باید به اون منش و مرامش اضافه كرد، اهل شعر و ادبیات و … خلاصه یك پارچه آقاست،آقا ناصرخان ملكمطیعی سایهشون مستدام…
و دوست و همكار خوبم كه تو جوون اولای سینما و تلویزیون مرام و مسلكش عینهو قدیمیهاست؛ بهرنگخان علوی.»
ناصر ملکمطیعی (زادهٔ ۲۲ فروردین ۱۳۰۹، تهران) کارگردان و بازیگر سرشناس قدیمی سینما و تلویزیون ایران است.
پس از انقلاب ۱۳۵۷ و تغییر چارچوبهای حاکم بر سینمای ایران، ملکمطیعی، هم چون فردین و بهروز وثوقی، جایی در سینمای پس از انقلاب نداشتندو زمینه بر ادامه فعالیت هنری آنها فراهم نشد.
ملکمطیعی، پس از انقلاب و تا به امروز، در مشاغلی هم چون قنادی و مشاور املاک فعالیت داشتهاست
ناصر ملکمطیعي
ملکمطیعی از سال ۱۳۴۱ با پوشیدن لباس جاهلها و کلاه مخملیها، که پیش از او عباس مصدق و مجید محسنی به تن کرده بودند
در نقشهایی ظاهر شد که فردین جز دو بار در فیلمهای: «زنها فرشتهاند» (اسماعیل پورسعید، ۱۳۴۲)
و «ایوب» (فریدون ژورک، ۱۳۵۰) حاضر به پوشیدن آن لباسها و ایفای آن نقشها نشد.
ملک مطیعی در فیلمهای: «کلاه مخملی» (اسماعیل کوشان، ۱۳۴۱)، «با معرفتها» (حسین مدنی، ۱۳۴۲)،«مردها و جادهها» (ناصر ملکمطیعی، ۱۳۴۲)، «ابرام در پاریس» (اسماعیل کوشان، ۱۳۴۳)،«سالار مردان» (نظام فاطمی، ۱۳۴۷) و«مردان روزگار» (مازیار پرتو، ۱۳۴۸) با کت و شلوار مشکی،پیراهن سفید و کفش چرمی نوک تیز،کلاه مخملی و دستمال ابریشم یزدی و تسبیح شاه مقصود،اگرچه مصداق زندهای از نمونه اجتماعی سنخ «جاهل» نبود،اما مجموعهٔ اجرای نقش، بهویژه حرکات دستها و بالا انداختن ابرو،تکیه کلامها و نقلهایش، عامهٔ بینندگان را مجذوب خود کرد.
خبرآنلاین