دیروز روز
جهانی ریش بود. در تاریخ باستان، ریش مورد ستایش بسیار بوده و اهمیت خاصی
داشته است. در ادامه به برخی از ریش های باستانی و تصاویر آنها می پردازیم:
1. ادیسه: یکی از حماسی ترین شخصیت های
یونان باستان ادیسه است. ادیسه به همسرش پنه لوپه گفت اگر او تا زمان رویش
ریش های پسرشان از جنگ تروآ برنگشت، او می تواند دوباره ازدواج کند.
شاید ریش های ادیسه در فرار از «غار
سایکلاپس» در افسانه هومر نیز به او کمک بسیاری کرد. ادیسه و افرادش با کور
کردن غول آدم خوار و مخفی شدن زیر گوسفند از چنگ وی گریختند.
2. حَتشـِپسوت: ریش در یونان باستان
نشانه بزرگی و مردانگی بود. در مصر باستان نیز ریش ها نماد قدرت سیاسی و
نشانه ارتباط با خدایان بودند. حَتشـِپسوت، نخستین فرعون زن در مصر باستان
بود. وی پس از مرگ همسرش خود را شاه نامید و پس از آن یک ریش مصنوعی نیز
گذاشت.
3. سنت آنتونیوس: وی یک راهب ایتالیایی
بود. او ریش های خود را تراشید و در جعبه ای به یک زن، که زندگی دشواری
داشت، بخشید. پس از آن، زندگی این زن رو به راه شد و همه از ریش سنت
آنتونیوس به عنوان یک ریش مقدس و بخت آور یاد کردند.
4. ژولیان مرتد: ژولیان آخرین امپراطور
غیرمسیحی روم بود که در جنگ با ایران کشته شد. گفته می شود ریش های ژولیان
به حدی بلند بوده است که می شد آنها را به هم بافت و طناب کرد! او آخرین
امپراطوری بود که در مقابله با آیین مسیحیت کوشید آیین قدیم را به روم
بازگرداند. بدین منظور از ریش های بلند، که نماد فلاسفه باستان بود،
استفاده می کرد.
باشگاه خبرنگاران
