در بیش‌تر محافل خبری داخلی و خارجی پس از قطعی شدن کاندیداتوری کلینتون
برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا او را اولین زن کاندیدا در آمریکا
خواندند و به ذکر این نکته پرداختند که اگر او بتواند در انتخابات نوامبر
به پیروزی برسد، اولین رئیس‌جمهوری زن آمریکا طی ۲۴۰ سال اخیر خواهد بود.
با
این‌حال این ذهنیت کاملاً غلط است و پیش از او نیز کاندیداهای مختلفی در
انتخابات آمریکا اعلام آمادگی کرده‌اند و البته با برخوردی کاملاً متفاوت
از امروز مواجه شدند.
ویکتوریا وودهال:او
در سال ۱۸۷۲ و نیم‌قرن پیش از آن‌که حتی زنان آمریکا حق رأی داشته باشند
خود را به‌عنوان کاندیدای ریاست جمهوری به مردم معرفی کرده بود.
مارگارت اسمیت:او
نیز در سال ۱۹۶۴ پس از ۳۴ سال حضور در کنگره برای ریاست جمهوری اعلام
کاندیداتوری کرد و البته نتوانست در انتخابات درون‌حزبی پیروز شود.
شرلی چیشلم:این
زن در سال ۱۹۷۲ کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شد و در انتخابات
درون‌حزبی حرب دموکرات شرکت کرد. او اولین زن آفریقا تباری بود که برای
انتخابات ریاست جمهوری ثبت‌نام کرده بود.
الن مک کرمک: وی در سال ۱۹۷۶ بازهم در اردوگاه دموکرات‌ها در انتخابات درون حربی ریاست جمهوری آمریکا شرکت کرد.
فالنی:این زن در دو انتخابات ۱۹۸۸ و ۱۹۹۲ شرکت کرد و در اولین انتخابات توانست ۲۲۵ هزار رأی کسب کند.
اما
رفتار آمریکا با اولین کاندیدا یعنی ویکتوریا بسیار قابل‌توجه است. چند
روز پیش از رأی‌گیری بود که خبر دستگیری یکی از کاندیداها منتشر شد و آن
نامزد هم کسی جز ویکتوریا نبود. او در تبلیغات خود می‌گفت که باید در
آمریکا زنان نیز مانند مردان حق رأی داشته باشند با این‌حال کمیته انتخابات
با درخواست او مخالفت می‌کرد. ویکتوریا در انتهای سخنرانی خود گفته بود:
اگر مردان همچنان اصرار داشته باشند که زنان را کنار بزنند آن‌وقت چاره‌ای
برایمان نمی‌ماند جز انقلاب و اعتراض علیه وضع موجود. به همین دلیل وی راهی
زندان شد.
مهر
