«تابناک با تو» - ارتش آمریکا یک هیولای ۹۵ تنی با زره ۱۲ اینچی در بخش‌هایی مشخص، مجهز به یک سلاح ۱۰۵ میلیمتری تی ۵ ئی ۱ برای از بین بردن استحکامات بتنی سنگین، فضای کابین برای خدمه چهار نفره، و یک تیربار کالیبر ۵۰ روی سقف را معرفی کرد.
هنگامی که از دو صفت "فوق" و "سنگین" برای نامگذاری یک تانک استفاده می‌شود، این نام خودش می‌تواند گویا همه چیز باشد. با این وجود، ترسی که چنین نامی بتواند در قلب سربازان دشمن ایجاد کند، هرگز وجود نداشت، زیرا تنها دو نمونه اولیه از تانک فوق سنگین تی ۲۸ (T۲۸ Super Heavy Tank) تولید شد و هیچ کدام نیز شاهد حضور در میدان جنگ نبودند.
تانک فوق سنگین تی ۲۸
تانک فوق سنگین تی ۲۸ در اصل بزرگترین تانک در تاریخ آمریکا بود. اما این تانک تنها به این دلیل که ترسناک به نظر برسد، ساخته نشد. طی جنگ جهانی دوم، آمریکا به دنبال توسعه یک تانک سنگین بود تا از نسل جدید غول‌های زرهی آلمان عقب نماند و به طور خاص از استحکامات سنگین آلمانی خط زیگفرید (Siegfried Line) عبور کند.
از این رو، ارتش آمریکا یک هیولای ۹۵ تنی با زره ۱۲ اینچی در بخش‌هایی مشخص، مجهز به یک سلاح ۱۰۵ میلیمتری تی ۵ ئی ۱ برای از بین بردن استحکامات بتنی سنگین، فضای کابین برای خدمه چهار نفره، و یک تیربار کالیبر ۵۰ روی سقف را معرفی کرد.
این تانک ۱۱.۱ متر طول، ۴.۳۹ متر پهنا و ۲.۸۴ متر ارتفاع داشت. پیشرانه هشت سیلندر خورجینی فورد جی‌ای اف آن توانایی تولید ۵۰۰ اسب بخار نیرو را داشت. این پیشرانه امکان دستیابی به بیشینه سرعت ۱۳ کیلومتر بر ساعت را فراهم می‌کرد.
برای کاهش فشار روی زمین به واسطه وزن زیاد، از چهار چرخ شنی در تانک فوق سنگین تی ۲۸ استفاده شد که هر کدام ۴۹۵ میلیمتر پهنا داشتند.
اما مساله این بود که تی ۲۸ از نظر فنی یک تانک نبود.
تانکی با نام‌های مختلف
این وسیله نقلیه زرهی از نظر ساختار به یک توپ خودکششی نزدیکتر بود. تانک‌های معمولی اغلب دارای یک برجک گردان هستند، اما سلاح تی ۲۸ در قسمت جلو بدنه نصب شده بود و تنها امکان شلیک به سمت جلو را داشت. از این رو، تی ۲۸ نسبت به حملاتی که از عقب صورت می‌گرفت، آسیب پذیر می‌شد.
این طرح در ابتدا به عنوان تانک تی ۲۸ نامگذاری شده بود، اما ارتش آمریکا در سال ۱۹۴۵ نام آن را به وسیله نقلیه موتوردار سلاح ۱۰۵ میلیمتری تی ۹۵ تغییر داد. در سال ۱۹۴۶، تغییر نام دیگری صورت گرفت و تانک فوق سنگین تی ۲۸ برای آن انتخاب شد.
این تانک هرگز وارد یک میدان جنگ واقعی نشد و تنها در نبرد نامگذاری شرکت داشت. پس از سپری کردن آزمایش‌های خود، ماموریتی که برای آن در نظر گرفته شده بود، یعنی نفوذ در استحکامات سنگین خط زیگفرید آلمان، قبلا انجام شده بود.
در زمان تحویل نخستین تانک در دسامبر ۱۹۴۵، جنگ سه ماه بود که به پایان رسیده بود. از این رو، تانک فوق سنگین تی ۲۸ به عنوان یک مطالعه مهندسی در آمریکا باقی ماند. طرح اصلی شامل ساخت پنج نمونه اولیه و تولید کلی ۲۵ عراده از این تانک می‌شد. تنها دو نمونه اولیه از آن تولید شد و هیچ کدام نیز به دلیل وزن زیاد و هزینه‌های بالای تعمیر و نگهداری وارد خدمت نشدند.
اما بدشانسی‌های تانک فوق سنگین تی ۲۸ به همین جا ختم نشد. در سال ۱۹۴۷، یکی از دو نمونه اولیه تی ۲۸ به واسطه آتش سوزی پیشرانه آسیب دید و در نهایت به عنوان اوراقی فروخته شد.
تانک دیگر رها شده در مزرعه‌ای در فورت بیور، ویرجینیا، استتار شده در میان مقداری بوته کشف شد. تنها نمونه باقیمانده ابتدا در موزه سواره نظام و زره پاتون در کنتاکی نگهداری می‌شد. در سال ۲۰۱۱، این تانک به مجموعه زره و سواره نظام ارتش آمریکا در فورت مور، جورجیا منتقل شد.
منبع: عصرایران
