برخی از کارشناسان بر این باورند که این گجت‌ها به لوازم جانبی محبوب تبدیل خواهند شد، اما مانند تمام فناوری‌های جدید، می تواند تبعیض آمیز باشد. اریش کرون، یکی از حامیان آگاهی امنیتی در KnowBe۴، گفت که همه فناوری ها در ابتدا تبعیض آمیز به نظر می رسند و بین انسان ها شکاف ایجاد می کند. مثلا افرادی که ایمپلنت نورالینک را به شکل فعلی اش در مغز خود دارند، احتمالاً مزایای کوچکی در بهره وری نسبت به سایر افراد خواهند داشت، اما احتمالاً تغییر دهنده بازی نیستند.
او گفت: «همیشه یک شکاف فناوری وجود خواهد داشت که در آن سطوح خاصی از جامعه نسبت به سایرین برتری خواهند داشت. این معضل در روزهای اولین لوله‌کشی داخلی، اولین دوچرخه، اولین اتومبیل و سایر جهش‌های فناوری از این دست صادق بوده است. اما در بیشتر موارد، به نظر می‌رسد که جامعه می‌تواند به سرعت خودش را به سرعت با این فناوری تطبیق بدهد.» کرون همچنین گفت که معتقد است تراشه‌های مغزی می‌توانند جامعه را در بخش‌های خاصی بهبود بخشند.
او افزود: من به نظر من این فناوری می تواند باعث شود معلولان که توانایی انجام بسیاری از کارهای روزمره خود را ندارد، بدون کمک کسی از پس امور خود بربیاند.
مزیت دیگر این تراشه ها این است که نیاز به رمز عبور را حذف کند. او گفت: «این اتفاق می‌تواند پایان رمزهای عبور باشد، شاهکاری که ما دهه‌ها در تلاش برای انجام آن بوده‌ایم. توانایی شناسایی از طریق چیزی منحصربه‌فرد مانند الگوهای امواج مغزی و هویت دیجیتالی تعبیه‌شده قابل اعتماد، گام بزرگی به سوی دنیایی است که در آن دیگر رمز عبور برای بیشتر فعالیت‌های روزانه مورد نیاز نیست.»
یکی دیگر از کارشناسان KnowBe4 نیز پیش از این گفته بود تراشه‌ها به قدری محبوب خواهند شد که برای داشتن آن التماس خواهیم کرد. راجر گرایمز، کارشناس امنیت کامپیوتر، گفت: «یک روز، صنعت مراقبت‌های بهداشتی یا دولت، قابلیت‌های جدید فوق‌العاده‌ای را ارائه خواهند داد که مصرف‌کنندگان به آنها التماس می‌کنند که این تراشه ها در سر در نوزادان و کودکان کاشته شوند. اگر روزی فرزند شما ربوده شود، ردیابی با این تراشه ها آسان تر است یا نظارت دقیق تر بر سلامت آنها بهتر می شود.»
همشهری آنلاین
