«تابناک با تو» - صدای قوقولی خروسها به اندازهای بلند است که این پرسش ایجاد میشود چرا به واسطه صدای خود ناشنوا نمیشوند…
اگر مدتی را کنار خروسها گذرانده باشید، میدانید که صدای قوقولی آنها هنگام صبح میتواند بسیار بلند باشد. اگر هنگام بانگ سر دادن خروس در نزدیکی وی حضور داشته باشید، موج صدایی با قدرت حدود ۱۰۰ دسی بل با شما برخورد میکند. این به طور ناخوشایندی بلند است.
اگر یک خروس درست کنار گوش شما شروع به قوقولی سر دادن بکند، موج صدا میتواند بیش از ۱۴۰ دسی بل قدرت داشته باشد. چنین صداهای بلندی میتوانند در کمتر از یک ثانیه به گوش انسان آسیب رسانده و موجب پاره شدن پرده گوش شما شوند.
در واقع صدای قوقولی خروسها به اندازهای بلند است که این پرسش ایجاد میشود چرا به واسطه صدای خود ناشنوا نمیشوند. همین مساله توجه پژوهشگران بلژیکی را به خود جلب کرد و با بررسیهای بیشتر مشخص شد که خروسها دارای گوشهای ویژهای هستند که به آنها اجازه میدهد بانگ خود را بدون از دست دادن شنوایی سر دهند.
صدای بلند قوقولی خروس چرا موجب ناشنوا شدن این حیوان نمیشود؟
صداهای بلند (بیش از ۱۲۰ دسی بل) میتوانند موجب از دست دادن شنوایی دایمی شوند، زیرا امواج شدید فشار هوا میتوانند به سلولهایی که صدا را به سیگنالهای عصبی تبدیل میکنند، آسیب رسانده و حتی موجب مرگ آنها شوند.
در بیش از ۱۳۰ دسی بل، کمتر از یک ثانیه طول میکشد تا آسیبی پایدار به شنوایی وارد شود. از این رو، شاید فکر کنید خروسهایی که هر روز بانگ سر میدهند، به تدریج ناشنوا میشوند. از آنجایی که این اتفاق رخ نمیدهد، تیمی از دانشمندان به بررسی این مساله پرداخته و متوجه شدند که خروسها هنگام بانگ سر دادن به نوعی از گوشهای خود محافظت میکنند.
پژوهشگران دانشگاه آنتورپ و دانشگاه خنت در بلژیک گوش خروسها و مرغها را مورد مطالعه قرار دادند. آنها میکروفنهایی را به سر سه خروس متصل کردند تا سطوح صدایی که این حیوانات هنگام بانگ سر دادن تولید میکنند را اندازه گیری کند. آنها همچنین قدرت صدای قوقولی خروسها را از فواصل مختلف اندازه گیری کردند. سپس، آنها اسکنهایی از گوش مرغها و خروسها انجام دادند تا هندسه مجاری گوش آنها در زمان باز و بسته کردن نوک را بازسازی کنند.
صدای قوقولی خروسها به اندازهای بلند بود که به طور بالقوه میتوانست آسیب رسان باشد – اغلب بیش از ۱۰۰ دسی بل و یک حیوان به طور خاص بیش از ۱۴۰ دسی بل.
هنگامی که پژوهشگران گوشهای این حیوانات را بررسی کردند، متوجه شدند که چگونه بدون این که به شنوایی خود آسیب برسانند صداهایی تا این اندازه قوی تولید میکنند. خروسها هنگام بانگ سر دادن گوشهای خود را مسدود میکنند. هنگامی که این پرندگان نوک خود را به طور کامل باز میکنند، مجاری شنوایی بیرونی آنها به طور کامل بسته میشود. از این رو، خروسها اساسا برای خود گوش گیر ساخته اند.
جالب اینجاست که این اتفاق فقط در خروسها رخ میدهد و در مرغها به دلیل تفاوتهای جزئی در مورفولوژی گوش هایشان، مجاری شنوایی نه به طور کامل، بلکه تا حدی بسته میشوند؛ و این به طرز عجیبی منطقی است، زیرا مرغها برای جلوگیری از آسیب به کاهنده صدا نیاز ندارند. صدای مرغها بسیار آرامتر از خروسها و قدرتی حدود ۷۰ دسی بل دارد. اگر خروسها درست کنار گوش مرغها بانگ سر ندهند، صدای مرغها به اندازهای بلند نیست که موجب آسیب دائمی به گوش و قدرت شنوایی شود.
به نظر میرسد یکی از دلایل صدای بلند قوقولی خروسها اعلام هشدار به خروسهای دیگر برای حفظ قلمرو و دور نگه داشتن آنها از مرغ هایشان باشد. از این رو، شکل گوشهای آنها به تدریج تغییر کرده است. این از منظر تکاملی نیز منطقی به نظر میرسد.
منبع: موبنا