رابطه ای تازه: دوستی بله؛ ازدواج خیر !

 بعضی وقت‌ها دختران و پسران ارتباط برقرار می‌کنند ولی قصد ازدواج ندارند مشخص نیست به چه دلیل ازدواج نمی‌کنند اگر دختر و پسر همدیگر را دوست داشته باشند یا پسر از نظر مالی شرایطش خوب نیست یا اساسا از ظر عاطفی آمادگیش را ندارد، ولی دختر در سن تشکیل خانواده است و این رابطه را به چشم یک خواستگاری می‌بیند.

حتی ممکن است شروع دوستی با هدف ازدواج باشد و دختر و پسر بخواهند مدتی هم را بشناسند و در ‌‌نهایت تصمیم بگیرند که به درد ازدواج با هم می‌خورند یا نه. در هر کدام از این حالت‌ها، آشنایی طولانی مدتی اتفاق می‌افتد که سر انجام آن مبهم است. واقعیت این است که مردان و زنان در آشنایی یک تفاوت عمده دارند که باعث سوءتفاهم بزرگی بین آن‌ها می‌شود. مردان می‌توانند بدون اینکه به ازدواج فکر کنند. وارد ارتباط با جنس مقابل شوند، اما زنان معمولا معطوف به ازدواج هستند و به ازدواج فکر می‌کنند.


بر اساس این تفاوت جنسیتی بسیار اتفاق می‌افتد که در ابتدای یک ارتباط مرد به زن می‌گوید که من قصد ازدواج ندارم و این جمله را با تاکید و چند بار بیان می‌کند. معمولا خانم‌ها فکر می‌کنند که او این جمله را فعلا می‌گوید و نظرش تغییر خواهد کرد. آن‌ها فکر می‌کنند که با ارتباط بیشتر و با توجه و عشق می‌توانند نظر مرد را تغییر دهند و او را به سوی ازدواج سوق دهند. اما مردان از آن سو با بیان این جمله به واقع احساس گناه خود را تخفیف می‌دهند و با خود می‌اندیشند که: من از اول به او گفتم که نمی‌خواهم ازدواج کنم. و بیان چند باره این مطلب را نشان صداقت خود می‌دانند. بنابراین برای اتمام رابطه کمتر احساس گناه دارند. از آن سو خانم‌ها که سعی در جلب توجه با ابراز عشق و توجه داشته‌اند پس از اینکه رابطه رو به اتمام می‌رود دچار چالش جدی می‌شوند و معمولا می‌گویند که با احساسات من بازی شده است.

مردان باید بدانند که اگر هزار بار هم به یک زن بگویند قصد ازدواج ندارند، زنان این جمله را نمی‌شنوند و اگر هم بشنوند باور نمی‌کنند و اگر هم باور کنند، سعی در تغییر آن خواهند داشت. زنان هم باید بدانند که اگر مردی بیان کرد که قصد ازدواج ندارد واقعا قصد ازدواج ندارد و بهتر است که آن را جدی بگیرند و سریع‌تر از رابطه کنار بکشند تا هم عزت نفس وشان خود را حفظ کنند و هم وقت خود را برای یک رابطه بی‌نتیجه هدر ندهند.

اگر قرار بر ازدواج بود

اگر قرار اولیه بر ازدواج بود باز هم تضمینی برای تداوم رابطه نیست. رابطه دوستی یا عاشقانه با یک رابطه رسمی کاملا متفاوت است. در یک رابطه دوستی آن چیزی که حرف اول را می‌زند، جلب محبت طرف مقابل است. جلب محبت وقتی حاصل می‌شود که شما محبوب طرف مقابل باشید و او شما را تایید کند. پس طبیعی است که ما برای تایید شدن و مورد قبول قرار گرفتن، خودمان را بهتر از آنچه که هستیم نشان می‌دهیم. افراد تا زمانی که رابطه‌شان شکلی رسمی به خود نگیرد، شاید بسیاری از خصوصیات ذاتیشان را افشا نکنند. از این گذشته، حتی اگر طرف مقابل تلاشی برای بهتر جلوه دادن خود انجام ندهد، ممکن است اساسا به دلیل ماهیت رابطه، شما نتوانید همه ابعاد او را بشناسید.

ممکن است بسیاری از این افراد که با آن‌ها رابطه دوستی یا عاشقانه برقرار می‌کنید، دوستان خوبی برای شما باشند اما زمانی که در نقش همسری قرار می‌گیرند، متفاوت رفتار کنند. شاید اگر دختر بداند در این گونه روابط آینده جدی تری وجود دارد، می‌تواند با آرامش و امنیت خاطر بیشتری، بهترین و قوی‌ترین خصوصیات درونی و زنانه‌اش را برای آن پسر آشکار کند و برعکس، پسر اگر در وضعیت یک زندگی واقعی قرار گیرد، جنبه‌های دیگری از مسئولیت پذیری، شهامت، حمایتگری، تعهد و تسلط بر خود را نمایان کند. فقط در قالب یک رابطه رسمی و جدی یا بهتر بگوییم نامزدی رسمی است که طرفین به شناخت بهتری دست می‌یابند.

معایب دوستی قبل از ازدواج

کوتاهی و قصور در مواجهه با موضوعات و مسایل مشترک در زمان آشنایی یکی از مواردی که در زمان آشنایی از آن اجتناب می‌شود بیان مسایل مرتبط با انچه که در حال رخ دادن است و مسایل مربوط به ارتباط فعلی است. ما در زمان آشنایی باید به مشکلات و مسایل همین دوره نیز بپردازیم یا حداقل در این جهت گام برداریم. احتمالا برای حفظ شور و شوق و جذابیت ارتباط از کنار این مسایل می‌گذاریم و آن‌ها را سربسته‌‌ رها می‌کنیم اما این مسایل نابود نخواهند شد و مانند آتش زیر خاکس‌تر پنهان خواهند بود تا زمان آن فرا برسد و سر بر کشند.

آشنایی در صورتی که بدون حد و مرز باشد، آمادگی هر دو نفر برای ازدواج را تضعیف می‌کند آشنایی دو نفره هر چند جهات مثبت بسیاری دارد اما اکثر متخصصان بر این باورند که به تنهایی برای ازدواج کافی نیست هر چند آشنایی شرط لازم ازدواج است. اما شرط کافی نیست. یاد گیری در ازدواج موفق بسیار موثر است (یادگیری از تجربه‌های اطرافیان، یاد گیری از زندگی پدر و مادر و یاد گیری از تحقیقات علمی). آمادگی واقعی برای تشکیل خانواده می‌تواند سخت‌ترین و در عین حال پاداش دهنده‌ترین وظیفه زندگی باشد.
دکتر سلام