روزنامه هم میهن، برای قابی متفاوت از زلزله مهیب افغانستان، یادداشتی کوتاه با تیتر «خدا ما را ببخشد» را منتشر کرد.
امیر جدیدی، روزنامه نگار در این یادداشت نوشته است:
طبیعت_F پلاس
نمی‌دانم چقدر اهل دنبال کردن اخبار هستید اما همین که این چند خط را می‌خوانید یعنی همچنان خبر و تحلیل و یادداشت برایتان اهمیت دارد. احتمالا با شنیدن اخبار تلخ کام‌تان تلخ می‌شود و بعد از خواندن اخبار امیدوارکننده و خوش، خنده بر گوشه لب‌تان می‌نشیند. می‌خواهم اعترافی کنم. من جزو آن دسته از آدم‌ها هستم که بیمارِ اخبار است. صبح نتابیده هنوز آفتاب درست مثل معتادی که دنبال متاع صبحگاهی است کورمال کورمال گوشی موبایل را جلوی صورتم می‌گیرم و قبل از صبحانه اخبار می‌خورم.
در بیشتر این ناشتایی‌ها خبری از همسایه شرقی ایران می‌خوانم. یکی دیگر از اخباری که بسامد زیادی در روزهای هفته دارد ریزش سهام بورس است. تفاوت این است که در خبر مربوط به افغانستان در عموم روزها تعدادی جان، آسمانی می‌شوند. دیروز به خودم آمدم و دیدم که خیلی از روزها دیگر خبرهای مربوط به افغانستان و بورس را پیگیری نمی‌کنم. حتی ککم هم نمی‌گزد.
دیروز بعدازظهر داشتم برای صفحه یک روزنامه عکسی از زلزله افغانستان پیدا می‌کردم بعد متوجه شدم سه چهار روز است که در این تکه از خاک زلزله‌ای به این عظمت آمده و 4500 کشته و زخمی داشته است. منِ بیمارِ خبر، منی که همیشه در این سال‌ها آمار لحظه به لحظه همه بلایای طبیعی و جنگ و سیل و زلزله و انتخابات‌های گوشه‌گوشه دنیا را دنبال می‌کنم به خودم زحمت ندادم حتی یک بار در خبرگزاری‌ها دنبال خبر را بگیرم ببینم چه بلایی بر سر همسایه‌ام آمده. شاید اگر همان روز اول اخبار را دنبال می‌کردم و پی عکس می‌گشتم می‌فهمیدم که بیشتر خبرگزاری‌ها هم نسبت به اخبار افغانستان سِر شده‌اند.
شاید بعد از آن چیزی می‌نوشتم و چهارتا آدم حسابی پی ماجرا را می‌گرفتند و در روزنامه‌ها و سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی برای کمک به آوارگان و آسیب‌دیدگان درخواست کمک می‌کردند. اصلا اگر هیچ‌کدام از این کارها هم از دستم برنمیاد می‌توانستم در حد یک همسایه به همسایه در رنج‌ام دلداری بدهم. به خودم آمدم و زیر لب گفتم این شرط آدمیت نیست که درد و رنج برادران و خواهرانم را زیر انگشتانم اسکرول کنم و به همین راحتی بگذرم. خدا ما را ببخشد.
