«تابناک با تو» - دلیل دیده شدن ماه در آسمان روز چیست و چرا گاهی در طول روز ماه را در آسمان مشاهده میکنیم؟ در ادامه از دلیل اصلی پیدایش ماه در روز مطلع خواهید شد.
چرا گاهی در طول روز ماه را در آسمان مشاهده میکنیم؟
اگر بخواهیم بدون پرداختن به اینکه نور ماه از کجاست، پاسخ سوال را بدهیم باید بگوییم به دو دلیل:اول این که ماه به اندازه کافی انقدر روشن است که در بالای آسمان به رنگ آبی / سفید دیده میشود. دوم این که مدت زمانی که در بالای افق زمین قرار دارد، همزمان با خورشید است و باعث میشود که در طول روز قابل مشاهده باشد. همه میدانند که در طول روز نمیتوانیم ستاره ببینیم. متداولترین توضیح برای این امر این است که درخشش کم نور ستارهها با تابش باورنکردنی خورشید در آسمان محو میشود. بعضیها ممکن است یک گام فراتر بروند و به شما بگویند که ستارهها در واقع به دلیل جو زمین، که نور خورشید را متفرق میکنند تا به سیارهی ما برسند، محو میشوند. درست مثل ستاره ها، ما نمیتوانیم ماه را در طول روز ببینیم، اما با این حال، روزهایی وجود دارد که میتوانید ماه را در طول روز به وضوح مشاهده کنید. دلیل آن چیست؟
ماه انقدر روشن است که در طول روز ظاهر میشود
تقریبا به این موضوع واقف هستید که ماه نوری از خودش منتشر نمیکند، بلکه در عوض نور خورشید را منعکس میکند تا آسمانهای شب را روشن کند. جالب است بدانید که ماه در واقع کاملاً تاریک است، پس تنها حدود ۳ ٪ از نور خورشید که به سطح ماه برخورد میکند، منعکس میشود. با این وجود، ۳ ٪ نور منعکس شده برای روشنایی آسمان شب ما در زمین کافی است. همه اینها برای این است که میگویند اگرچه ماه تقریبا در هیچ جایی به اندازه خورشید روشن نیست، اما هنوز بسیار درخشانتر از درخشانترین ستاره در آسمان شب ماست؛ بنابراین چنانچه در این بخش میخوانید ماه میتواند از طریق رنگ سفید آسمان روز بدرخشد و حتی در ظهر نیز قابل مشاهده باشد.
نقش چرخش زمین در پیدایش ماه در طول روز
امکان دیدن ماه از زمین کاملاً به موقعیت اول آن در مدار بستگی دارد. ماه در کمتر از ۳۰ روز یک دور چرخش در اطراف زمین را به اتمام میرساند و در طول آن مدت به صورت اشکال مختلف در آسمان ظاهر میشود. از این اشکال متنوع معمولاً به عنوان هشت صورت ماه یاد میشود. در بخش معینی از آن دورهی زمانی (حدود زمانی ماه کامل)، ماه هنگام غروب خورشید طلوع میکند، زیرا ماه در جهت مخالف خوشید در آسمان قرار دارد؛ بنابراین در هر ماه کامل، خورشید، ماه و زمین به گونهای در یک صف قرار میگیرند که تقریباً همزمان میتوانیم غروب خورشید و طلوع ماه (در جهت مخالف افق) را مشاهده کنیم، اما با این حال، با گذشت هر روز، ماه به خورشید نزدیکتر میشود تا این که سرانجام روزی فرا میرسد که بسیار نزدیک میشود (حدودا در زمان ماه جدید) و تقریباً همزمان با خورشید طلوع و غروب میکند. نتیجه این امر این است که ماه در طول شب کمتر و در طول روز بیشتر دیده میشود. از آن جا که زمین دائماً در حال چرخش است، ماه بیش از ۱۲ ساعت از کل ۲۴ ساعت در بالای افق ظاهر میشود. در بعضی از روزها، این ۱۲ ساعت با ۱۲ ساعت تابش خورشید در بالای افق مصادف میشود و اینک، ما میتوانیم ماه را در طول روز ببینیم.
در آن مرحله، ماه شروع به دور شدن از خورشید میکند تا این که دوباره تبدیل به حالت ماه کامل شود و چرخه از ابتدا شروع شود. جالب است بدانید که ماه تقریباً در طول روز و تقریباً در هر روز قابل مشاهده است (به استثنای روزهایی که به حالت ماه جدید نزدیک است)، اما برای تشخیص آن باید بسیار دقیق به آسمان نگاه کرد. به همین دلیل است که بیشتر رصد کنندههای آماتور نمیتوانند هر روز ماه را در طول روز مشاهده کنند. روی سخن با منجمین است، ماه پس از حالت کامل در آسمان روز و تا چند روز قبل از ماه جدید ظاهر میشود (در صورت نزدیک شدن به حالت ماه جدید قابل مشاهده نیست، زیرا سمت روشن ماه به دور از زمین قرار دارد).
اگر روزانه دنبالهی ماه را ردیابی کنید، دقیقاً روزهایی را که میتوانید آن توپ کم نور و نسبتا سفید را در آسمان روز مشاهده کنید، پیدا خواهید کرد.
منبع: نمناک