اگر تا ۳۰سالگی فلان کار را نکردی و زهرمار!
کد خبر: ۲۸۶۹۷۷
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: 2023 July 31    -    ۰۹ مرداد ۱۴۰۲ - ۱۹:۰۴
جدیدا توییت های انگیزشی و زرد، منتشر میشود که توجه کاربران را جلب کرده. یکی از این توییت ها را می بینید.

جدیدا توییت های انگیزشی و زرد، منتشر میشود که توجه کاربران را جلب کرده. یکی از این توییت ها را می بینید.

 
 

 

اگر تا ۳۰سالگی فلان کار را نکردی و زهرمار!

رسول اسدزاده (روزنامه نگار) در اینستاگرام خود در این باره نوشته:

 

نهم مرداد ماه سنه ۱۴۰۲، توییتر را که حالا شده X باز می‌کنم، اولین چیزی که می‌بینم لاطائلاتی است که نزدیک به یک میلیون بار دیده شده، خلاصه آن می‌شود اینکه اگر تا سی سالگی زندگی‌ات را جمع و جور نکردی تا از باقی عمر لذت ببری، باختی و بقیه عمرت هم ول معطل خواهی بود. مشابه این جملات آزاردهنده، آبکی و مسخره را گاهی وزیر و وکیل و حتی والدین ما هم می‌گویند. اگر تا فلان سالگی خانه نخریدی، بچه‌دار نشدی و پس انداز کافی نداشتی یک‌ حیف نان هستی که فقط اکسیژن و مواد غذایی مصرف کردی و فاضلاب را پر کردی...

به این فکر می‌کنم که آیا من بی‌عرضه‌ام، آیا هفده سال شغل رسمی و مفید و چند سال حمّالی برای داشتن یک‌ زندگی نرمال در چهل سالگی کم است؟ دیشب یکی در تلویزیون داشت نحوه گرفتن وام مسکن برای خرید خانه در بریتانیا را توضیح می‌داد. او می‌گفت مثلا در شهر لندن یک آپارتمان تک‌خوابه از دویست تا پانصد هزار پوند می‌تواند قیمت داشته باشد. شهروند انگلیسی با پرداختِ پنج درصدِ قیمت یک آپارتمان می‌تواند صاحبخانه شود. مابقی قیمت خانه یک وام با سود دو درصدی است که دولت تامین می‌کند و شهروند پنج سال پس از خرید خانه شروع به پرداخت اقساط آن می‌کند. فقط تامین همین یک قلم در کشور ما کافیست تا آدمیزاد نَمُرده اسفل السافلین را تجربه کند.

بد شانسی جغرافیایی، زاده شدن در خانواده‌های اغلب متوسط به پایین، نداشتن شانس و اقبال اقتصادی باعث شده چند نسل از ما ایرانی‌ها سی سالگی که سهل است، تا میان سالی هم بجز دویدن برای یک لقمه نان و یک سقفِ دائمی چیزی از زندگی نفهمیم، راه انداختن بیزینس شخصی، یادگیری ورزش و هنر و زبان خارجی پیشکش... خلاصه اینکه سی‌‌ سالگیِ یک جوان که در مناطق اعیانی زندگی می‌کند و اقبالِ بلندش او را در آغوش دهک بالای جامعه قرار داده، ربطی به عموم مردم این مملکت ندارد. زنان و دختران روستایی، پسرانِ استان‌های مرزی که از کودکی به دنبال تامین معاش خانواده هستند به کنار در همین تهران هفتاد درصد مردم حداقل کالری روزانه یک انسان را دریافت می‌کنند. این یعنی وعده‌های غذایی کم و سفره کوچک شده، گوشت به کیلویی ششصد هزار تومان رسیده، مصرف لبنیات سی درصد دیگر کاهش پیدا کرده و یک مشت روانشناسِ زرد، بچه زرنگ، اینفلوئنسر و کاسِب دوزاری برای مردم منبر می‌روند که تا سی سالگی اگر مثل ما یک پُخی نشدی باختی...

برترین ها

نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۰:۰۵ - ۱۴۰۲/۰۵/۱۰
0
5
اگر در کشور توسعه عدالت محور و پایدار اجرا میشد نه همه ولی نصف این برا زحمتکشان و تلاشگران جامعه نه مفتخوران امکان پذیر بود
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار