کمی غیر متعارف است که فردی در خصوص گذشته مطالعه کند و حوزه آینده اظهارنظر کند؛ با این‌حال دیرینه‌شناسان خود را در این مسیر قرار داده‌اند تا با بررسی تغییر زندگی در طول زمان، به این پرسش پاسخ دهند که گونه‌های حیوانی در میلیون‌ها سال آینده به چه شکلی در خواهند آمد.
هدف آنها از این کار پیش‌بینی آینده با دقت صد درصدی نبوده‌است؛ در عوض آنها به دنبال پاسخ به این پرسش هستند که چه فرآیندهایی زندگی روی زمین را قبل از امروز شکل داده است و چگونه همان عوامل می‌توانند زندگی را در مسیر آینده تغییر دهند.
استفانی درامهلر، دیرینه شناس در زمین و علوم سیاره‌ای در دانشگاه تنسی، در این خصوص می‌گوید:« تمساح‌ها به عنوان "فسیل‌های زنده" شهرت دارند که "از زمان دایناسورها تغییر نکرده‌اند." در گذشته تمساح‌های کاملاً دریایی با باله‌ها و تمساح‌های کاملاً زمینی با پاهای بلند و قابلیت دوندگی وجود داشته‌اند. تمساح‌های همه چیزخوار و گیاهخوار، با دندان‌های بدشکل و آرواره‌های کوچک ضعیف وجود داشته‌اند. تمساح‌های زره‌دار سنگین، تمساح‌هایی با سرهای پهن و مسطح و دندان‌های کوچک میخ‌مانند، تمساح‌های ریز و تمساح‌های غول‌پیکر وجود داشتند. اگر به اندازه کافی در شجره نامه به عقب برگردید، حتی اقوام دور تمساح‌ها را پیدا می‌کنید که روی دو پا راه می‌رفتند و شبیه دایناسورها به نظر می رسیدند.»
این دیرینه‌شناس در ادامه گفت:« پیش بینی اینکه چه اتفاقی ممکن است در آینده بیافتد، دشوار است، اما حدس و گمان می تواند سرگرم کننده باشد. تمساح‌ها بسیار سازگار هستند و گاهی اوقات به نقش‌های زیست‌محیطی تبدیل می‌شوند که انتظارش را ندارید، به خصوص اگر مبنای مقایسه شما فقط بازماندگان مدرن باشد. در آینده‌ای دور، می‌توانم تمساح‌ها را ببینم که برخی از نقش‌های دیرینه‌شناختی بداخلاق‌ترشان را دوباره پر می‌کنند:" دریایی، زمینی، تغذیه فیلتر، گیاهخوار، و غیره." آنها در پر کردن جایگاه‌های غیرمنتظره بسیار خوب هستند و در گذشته ثابت کرده‌اند که بازمانده هستند.»
وی در ادامه گفت:« همیشه یک پایه ثابت برای دیرینه شناسی وجود داشته است و به نظر من، آن تغییرات آب و هوایی است.»
این دیرینه‌شناس در ادامه افزود:« نرخ کنونی تغییرات اقلیمی سیاره ما بی‌سابقه است و به شدت به دلیل عوامل انسانی است. به دلیل جنبه انسانی، من مطمئن نیستم که آیا این اتفاق در ۱۰۰۰ سال، ۱۰۰۰۰۰ سال یا میلیون‌ها سال آینده خواهد افتاد یا خیر. فکر می‌کنم ما شروع به مشاهده برخی تغییرات مشخص در گیاهان و جانوران زمین خواهیم کرد.»
درامهلر در ادامه گفت:« با گرمتر شدن زمین، گیاهان به آرامی شروع به تغییر خواهند کرد. درختان مخروطی در حال مبارزه هستند. درختان نخل و کاکتوس‌ها شکوفا می‌شوند. علفزارها به آرامی شروع به کوچک شدن خواهند کرد و همه چیز بیشتر و بیشتر خشک خواهد شد. زندگی فراوانی در نزدیکی منابع آب وجود خواهد داشت، و این جایی است که بیشتر پوشش گیاهی غنی و سبز در آنجا رشد می کند.پستانداران، من معتقدم که حیوانات مگافون با یکی از دو گزینه روبرو هستند. آنها یا منقرض می شوند، یا کوچک می شوند. پوشش گیاهی کافی برای حفظ سایز بزرگ بدن آنها وجود نخواهد داشت و کوچکتر و کوچکتر می شوند.»
این دیرینه‌شناس در ادامه گفت:«در الیگوسن، آهوهایی وجود داشتند که تنها حدود ۳۰ سانتی‌متر قد داشتند. من فکر می کنم اگر جمعیت بزرگ پستانداران بخواهد زنده بماند، در طول زمان به طور قابل توجهی کوچکتر می شوند. با این حال، عامل تعیین کننده بین کوچک شدن و انقراض، مستقیماً به سرعت تغییرات آب و هوایی بستگی دارد. اگر با سرعت فعلی ادامه پیدا کند، احتمال انقراض بسیار زیاد است. اگر بتوانیم سرعت تغییرات اقلیمی را کاهش دهیم، مگافون ممکن است فرصت سازگاری و کوچک شدن داشته باشد. همچنین فکر می‌کنم پستاندارانی که قبلاً برای آب‌وهوای گرمتر سازگاری پیدا کردند، در این جهان در حال تکامل بسیار بهتر عمل خواهند کرد. اندازه بدن کوچک می شود، خز نازک تر و کوتاه تر می شود، چشم ها کوچکتر می شوند، گوش ها بزرگتر می شوند (برای خنک شدن و گوش دادن به جایی که غذا است)، و دم بلندتر می شود زیرا حشرات بیشتری برای دفع وجود دارد.
خبرآنلاین
