عزیز نوروزی پرور همان مرد غارنشین، اهل شهرستان فومن در استان گیلان بود. مردی که شصت سال از عمرش را در کوهستان‌های این منطقه و در سرما و گرمای غارهایش سپری کرد و حالا در ۸۱ سالگی فوت کرده است.
رسانه‌های محلی در گیلان می‌گویند عزیز غارنشین را پس از ۶۰ سال و تنها ۲۴ ساعت پیش از مرگ اش به بهزیستی سپرده بودند، تا در این سن و سال کهنسالی از او مراقبت کنند. اما انگار کوهستان و غار محل زندگی اش شیشه عمرش بود. شیشه عمری که با دور شدن مرد غار نشین فومنی شکست.
اهالی فومن در مورد علت غارنشین شدن عزیز، روایت‌های گوناگونی را نقل می‌کنند. بخش اعظم آن‌ها می‌گویند که عزیز در جوانی عاشق شد و، چون به عشق خود نرسید، غارنشین و تنها شد و از خانواده اش فاصله گرفت.
اما نزدیکان و اطرافیان عزیز نوروزی پرور داستان را به شکل دیگری نقل می‌کنند. آن‌ها گفته اند که فوت زودهنگام والدین و شرایط روحی بعد از آن باعث شده تا عزیز منزوی شود و به کوهستان‌های جیرده در روستای آلیان پناه ببرد. برخی از اقوام او هم می‌گویند که عزیز به‌دلیل حالت‌های مادرزادی راه غارنشینی را در پیش گرفته است.
جالب است بدانید که عزیز تا سال ۱۳۹۰ شناسنامه‌ای نداشت و پس از نیم قرن زندگی، اداره ثبت احوال فومن مدارک هویتی برای او صادر کرد. ۱۶ مهر همان سال همان مدیرکل ثبت و احوال استان گیلان به غار محل زندگی عزیز رفت و شناسنامه را در غار به او تحویل داد.
بررسی مدارک هویتی عزیز نوروزی پرور نشان می‌دهد که او متولد ۱۶ آذر ۱۳۲۰ در روستای آلیان از توابع بخش سردار جنگل شهرستان فومن بوده است.
فرارو
خوش به حالت، روحت شاد. 