در دو سال گذشته چه بر سر قدرت خریدمان آمده است؟ شاید این دو عکس بتواند روایت کاملی از آن بلایی باشد که طی دو سال بر سر سفره مردم آمده است.
عکس اول مربوط به شهریورماه ۱۴۰۰ است. زمانی که همه‌گیری کرونا رفته‌رفته فروکش می‌کرد و رستوران‌ها هم کار و بارشان خوب شده بود. در این عکس یک پرس چلوکباب که در ظرف یک‌بار مصرف ریخته شده با یک بطری دوغ بدون احتساب مالیات بر ارزش افزوده ۸۷ هزار تومان بوده. در عکس دوم (سال ۱۴۰۲) یک پرس چلوکباب با نوشابه و ماست بدون احتساب مالیات ارزش افزوده حدود ۲۴۰ هزار تومان تمام شده است.
به عبارتی قیمت همین یک قلم غذا در فاصله ۲۰ ماه بیش از ۱۷۵ درصد رشد کرده است! البته اگر به صورت ناخالص و با احتساب مالیات ارزش افزوده محاسبه کنیم، این افزایش قیمت تا ۲۰۰ درصد هم بوده است.
خردادماه سال گذشته، دولت در برنامه موسوم به «جراحی اقتصادی» ارز با نرخ ترجیحی ۴۲۰۰ تومان را حذف کرد. عمده کالاهایی که با این نرخ ارز تامین می‌شد مواد خوراکی بود و همین اتفاق منجر به شوک قیمتی شدید در بازار خوراکی‌ها شد. به مرور و پس از گذشت یک سال، اثرات این شوک قیمتی در بازار خوراکی‌ها تخلیه شده اما بازارهای دیگر حالا از این اتفاق تاثیر زیادی گرفته‌اند.
اعتمادآنلاین
کارمند گفت چون عصرها 2 ساعت زودتر از اداره می روم! حالا شده حکایت مواد غذایی که هر چقدر گران می شود ؛ کیفیت و طعم و مزه شان هم بدتر از قبل است
۹ درصد مالیات را بر ارزش کل حساب کرده است نه ارزش افزوده! مگر اینکه این رستوران آب و یونجه و گاو و گوسفند و شیر و ماست نوشابه و حتی میز و صندلی و ساختمان و تیرآهن و آجر و سیمان و ... را همه خودش تولید کرده باشد و ساخته باشد!