در سال ۲۰۱۶ باستان‌شناسان حین حفاری در گورستان دلتای فالیرون در آتن یونان، دو گور دسته جمعی حاوی بقایای اسکلتی ۸۰ نفر را کشف کردند که به مچ دست برخی از آن‌ها هنوز غل و زنجیر آهنی بسته شده بود. در یکی از این گورهای جمعی، اجساد کنار هم در یک صف طولانی گذاشته شده بودند.
در دیگری، آن‌ها به طور بی‌نظمی به داخل گودال پرتاب شده بودند و اسکلت‌هایشان یکی روی دیگری پیدا شد. تجزیه و تحلیل دندان‌ها نشان داد این اسکلت‌ها بقایای مردان جوان و سالم هستند.
از قرن هشتم تا پنجم قبل از میلاد از این گورستان استفاده می‌شد و قدمت دو گلدان کوچکی که در گورهای جمعی یافت شد مربوط به سالهای ۶۵۰ تا ۶۷۵ قبل از میلاد است؛ زمانی که شهر در چنگال یک سری بحران‌های سیاسی بود. باستان‌شناسان حدس می‌زنند این مردان جوان در جریان یکی از آن بحران‌ها اعدام شده بودند.
دکتر استلا کریسولاکی، سرپرست حفاری گفته است: «آن‌ها همه به یک شکل اعدام شده‌اند اما با احترام به خاک سپرده شدند. دست همه‌ی آن‌ها با دستبند بسته شده است و بیشتر آن‌ها در زمان اعدام بسیار بسیار جوان و در وضعیت سلامتی بسیار خوبی بودند».
کارشناسان امیدوارند آزمایش DNA و تحقیقات انسان‌شناسان دقیقاً چگونگی مرگ این افراد را مشخص کند. هر اتفاقی که افتاده خشونت‌آمیز بوده و دست‌های بیشتر آن‌ها با از مچ بالای سرشان بسته شده بود. اما نحوه دفن منظم آن‌ها نشان می‌دهد آن‌ها چیزی بیش از برده‌ها یا جنایتکاران معمولی بودند.
یکی از احتمالاتی که باستان‌شناسان با دقت بررسی کرده‌اند این است که ممکن است این افراد حامیان یک سیاستمدار شکست‌خورده به نام سیلون بوده باشند. سال ۶۳۲ ق. م. سیلون، یک اشراف‌زاده‌ی آتنی و قهرمان مسابقه دو ورزشگاه (حدود ۴۰۰ متر) بازی‌های المپیک، تلاش کرد با حمایت پدرزنش، تیاژنس، سلطان مگارا، آتن را تصرف کند. او با پیشگوی معبد دلفی مشورت کرده بود و سخنگوی آپولو به او اطمینان داده بود که باید قلعه آتن را حین جشن زئوس فتح کند.
با این حال، پیشگویی‌ها فریبنده هستند و منابع باستانی گزارش می‌دهند که او جشنواره‌ی اشتباهی را انتخاب کرد و کادر منتخب مبارزان جوان او با مقاومت غیرمنتظره‌ای روبرو شدند. با شکست سریع کودتای آن‌ها، سیلون و حامیانش نزدیک مجسمه‌ی الهه در معبد آتنا در آکروپولیس پناه گرفتند. سیلون و برادرش موفق شدند فرار کنند، اما باقی پیروانش در معبد گیر افتادند.
توسیدید نتیجه این کودتای نافرجام را در «تاریخ جنگ پلوپونز» (۱.۱۲۶) شرح می‌دهد.
اکنون آن‌هایی که با سیلون محاصره شده بودند به دلیل کمبود خوراک و آب در حالت بسیار بدی بودند، بنابراین سیلون و یکی از برادرانش مخفیانه فرار کردند اما بقیه که تحت فشار بودند و برخی از آن‌ها از قحطی مرده بودند، در کنار قربانگاهی که در ارگ بود، دست به دعا شدند. آتنیان که نگهبانی مکان به عهده آن‌ها بود و قول داده بودند هیچ آسیبی به آن‌ها نرسانند، همه را از دم شمشیر گذراندند. همچنین برخی از کسانی را که در حال پناه گرفتن در قربانگاه الهه‌ها بودند کشتند.
کشتن پناهندگان یک عمل توهین‌آمیز انگاشته می‌شد؛ توهینی که از بین بردن کفاره آن، نسل‌ها طول می‌کشید. آرکون مگاکلس که دستور اعدام‌ها را صادر کرده بود و خانواده بزرگ او، آلکمائونیداها از آتن تبعید و نفرین شدند. این «لکه‌ای» بود که آلکمائونیدها را نسل‌ها آلوده کرد، حتی پس از اینکه سولون سال ۵۹۴ ق. م. به آن‌ها اجازه بازگشت به آتن را داد.
اگر باستان‌شناسان بتوانند با موفقیت DNA این بقایا را استخراج کنند، امکان دارد بتوانند هویت آن‌ها را تعیین کنند، اگرچه بعید است بتوانند شرکت کنندگان در ماجرای Cylonian را مشخص کنند. در بهترین حالت، ممکن است بتوانند از طریق تجزیه و تحلیل استخوان‌شناسی، روش اعدام را کشف کنند. در هر صورت، شکی نیست که آن‌ها در اثر طاعون جانشان را از دست ندادند و هیچ راهی برای تجزیه و تحلیل خویشاوندی وجود ندارد، بنابراین معلوم نیست DNA چگونه می‌تواند آن‌ها را به Cylon ربط دهد.
در طول قرن‌ها استفاده از گورستان دلتای فالیرون، بیش از ۱۵۰۰ جسد در آن دفن شد. آنجا گورستان مردم عادی بود. ثروتمندان و مشاهیر آتن در گورستان Kerameikos به خاک سپرده شدند. حفاری این گورستان که اکنون بخشی از یک پارک وسیع در سایه‌ی خانه اپرا و کتابخانه جدید بین مرکز شهر آتن و بندر پیرئوس است، ادامه دارد.
فرادید
