محققان دانشگاه کپنهاگ با استخراج تخم های فسیل شده از نمونه های مدفوع جمع‌آوری شده از سکونتگاه های وایکینگ‌ها در سرتاسر دانمارک، ژنوم کرم شلاقی، انگلی که ده ها هزار سال انسان را آلوده کرده است را ترسیم کردند.
امروزه این کرم در اکثر نقاط دنیا و به ویژه مناطق گرمسیر جنوب و شرق آسیا وجود داشته و ابتلای به آن در بین کودکان شایع تر است. این کرم با نام علمی Trichuris trichiura، شناخته شده و اکنون به دلیل بهبود بهداشت به ندرت در کشورهای مدرن یافت می شود.
به گفته محققان، یافته‌های این مطالعه اکنون می‌تواند برای ایجاد داروهای جدید جهت درمان عفونت و جلوگیری از گسترش آتی انگل مورد استفاده قرار گیرد.
پروفسور کریستین کپل، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه کپنهاگ، در رابطه با مساله فوق می گوید: کرم شلاقی می‌تواند در افرادی که دچار سوتغذیه یا نقص سیستم ایمنی هستند، منجر به بیماری جدی شود.نقشه برداری ما از ژنوم کرم شلاقی و توسعه ژنتیکی آن، طراحی داروهای ضد کرم موثرتری را که می تواند برای جلوگیری از گسترش این انگل در فقیرترین مناطق جهان استفاده شود، آسان تر می کند.
کرم‌های شلاقی در روده میزبان خود یعنی انسان زندگی کرده و می‌توانند تا هفت سانتی متر طول داشته باشند. آن ها چند ماه به زندگی خود ادامه داده و به طور مداوم تخم های میکروسکوپی می گذارند که با مدفوع از بدن میزبان خارج می شوند.
این تخم‌ها می‌توانند به آب آشامیدنی یا غذا منتقل شده و مجددا افراد دیگری را آلوده کنند. به تازگی محققان توانستند بقایای این انگل را در دهکده های ۲ هزار و ۵۰۰ تا ۵ هزار ساله وایکینگ ها شناسایی کنند.
پرفسور کپل در این رابطه می گوید: در دوران وایکینگ‌ها و تا قرون وسطی، هیچ کس از شرایط مناسب بهداشتی یا تجهیزات آشپزی و توالت جدا از هم برخوردار نبود. این شرایط به کرم شلاقی فرصت های بسیار بهتری برای گسترش می دهد.
طی این مطالعات جدید، محققان تخم ها را از نمونه های مدفوع گرفته شده از سکونتگاه های وایکینگ‌ها در ویبورگ و کپنهاگ الک کردند. آنها دریافتند که دی ان ای داخل تخم ها به طور باورنکردنی حفظ شده است، حتی اگر برخی از آنها ۵ هزار سال قدمت داشته باشند.
سالم باقی ماندن دی ان ای این انگل ها به لطف کیتین، پلیمر سخت و طبیعی است که در اسکلت بیرونی سخت پوستان و حشرات نیز یافت می شود و کپسول های بیرونی سخت تخم ها را می سازد.
این تیم ژنوم تخم ها را توالی یابی کرده و آن ها را با ژنوم نمونه های معاصر جمع آوری شده از مردم سراسر جهان که به کرم های شلاقی آلوده بودند، مقایسه کردند تا تاریخچه این انگل را بررسی کنند.
کریستین کپل در این رابطه می گوید: به طور شگفت آوری، می توانیم ببینیم که کرم شلاقی حدود ۵۵ هزار سال پیش به همراه انسان ها از آفریقا به بقیه جهان گسترش یافته است.
کرم های بالغ در روز دو تا ده هزار تخم می گذارند که از راه مدفوع دفع می شود و پس از دو تا سه هفته باقی ماندن در خاک می تواند به میزبان جدید خود منتقل شده و وی را آلوده کند.
منبع: سیناپرس
