شهری که اصحاب کهف در آن ساکن بودند بنا بر روایت، کتب مختلف و تفسیرهای گوناگون شهرهای مختلفی بوده که در این مطلب به آنها اشاره میکنیم.
اصحاب کهف در کدام غار امروز سکونت داشتند
داستان زندگی پر فراز و نشیب اصحاب کهف، شاید یکی از عجیبترین داستانهای قرآن کریم باشد.
از بهشتی شدن یک حیوان تا چندین سال استراحت کردن چند انسان فراری از حکومت ظلم بدون اینکه مرگ آنها را تهدید کند، همگی گویای شگفت بودن داستان زندگی اصحاب کهف است. اصحابی که از ظلم حکومت زمانشان فرار کرده و به غاری پناه آوردند. غاری که حکم استراحتگاهی بزرگ برای خواب عمیق طولانیشان داشت.
در آیات ۹ تا ۲۶ سوره کهف به ویژگیهای این اصحاب اشاره شده است.
در این گزارش به معرفی چند غار پرداختیم که روایت شده اصحاب کهف در آن جا حضور داشتند.
در خصوص محل غار اصحاب کهف مکانهایی زیادی ذکر شده است، اما در تفسیر نمونه آیت الله مکارم شیرازی، جلد ۱۲، صفحه ۴۳۸ در این خصوص گفته شده است «اینکه اصحاب کهف در کدام منطقه از روی زمین زندگی میکردند و این غار در کجا قرار داشته، در میان دانشمندان و مفسران گفتگو بسیار است.
گرچه پیدا کردن محل دقیق این غار تأثیر زیادی در اصل داستان، نکات تربیتی و اهمیت تاریخی آن ندارد، اما دانستن محل این حادثه میتواند کمک به فهم بیشتر خصوصیات آن کند.
به هر حال، در میان احتمالات و اقوالی که در این زمینه وجود دارد دو قول به صحت نزدیک ترند:
نخست اینکه بنا بر روایتی که در بحارالانوار از حضرت علی، علیهالسلام، نقل شده است. این حادثه در شهر «افسوس» واقع شده و این غار در نزدیکی آن قرار داشته است. ویرانههای این شهر، هم اکنون در نزدیکی «ازمیر» در «ترکیه» به چشم میخورد، و در کنار قریه «ایاصولوک» در کوه «ینایرداغ» هم اکنون غاری دیده میشود که فاصله چندانی از «افسوس» ندارد.
این غار، غار وسیعی است که میگویند آثار صدها قبر در آن به چشم میخورد و به عقیده بسیاری غار «اصحاب کهف» همین است.
به طوری که ارباب اطلاع نقل کرده اند، دهانه این غار به سوی شمال شرقی است و همین سبب شده که بعضی مفسران بزرگ در اصالت آن تردید کنند، در حالی که این وضع مؤید اصالت آن است، زیرا قرار گرفتن آفتاب به هنگام طلوع در سمت راست غار و در هنگام غروب در سمت چپ، مفهومش آن است که دهانه غار به سوی شمال و یا اندکی متمایل به شمال شرقی باشد.
عدم وجود مسجد و معبدی در حال حاضر در کنار آن، دلیلی بر نفی اصالت آن نیز نخواهد بود، چه اینکه ممکن است با گذشتن حدود ۱۷ قرن آثار آن معبد از بین رفته باشد.
دومین غار، غاری است که در نزدیکی پایتخت «اردن» یعنی شهر «امان» واقع شده است، در نزدیکی روستایی به نام «رجیب» در بالای این غار، آثار صومعهای دیده میشود که طبق پارهای قرائن، مربوط به قرن پنجم میلادی است که بعد از غلبه مسلمین بر آنجا تبدیل به مسجد شده و محراب و مأذنه دارد.»
علاوه بر موارد بالا، در برخی از روایات، در روستایی به نام لوشه در غزناطه، غاری دیده شده که جسد چند نفر همراه با یک سگ در آن وجود دارد. در کنار این غار یک مسجد و قصری به نام رقیم و در قسمت شمالی شهر، شهری به نام دقیوس وجود دارد. همچنین غاری در کشور آذربایجان غاری با مشخصات مشابه وجود دارد.
البته در کتب مختلف و تفسیرهای گوناگون از شهرهای دیگری به نامهای مختلف از جمله «فیلادرفیا» و کوه «آنجلس» سخن به میان آمده است.