اختصاصی «تابناک باتو» ـ «بارباتی بوگاتی» وقتی به وسیله دود آتشی که برای گرم کردن خودش در کلبه سنگی روشن کرده بود خفه شد، فقط هفده سال داشت. این کلبه هیچ پنجرهای نداشت. این دختر هفده ساله مجبور شده بود تا به شکل اجباری دوره عادت ماهیانه خود در آن کلبه بگذراند. شایان ذکر است او نخستین کسی نیست که از این اتفاق متضرّر میشود، یک ماه قبل از مرگ او مادری ۳۵ ساله و دو فرزندش نیز به همین شکل در مدت انجام «چاوپادی» جان خود را از دست داده بودند. چاوپادی یک آیین باستانی هندوست که زنان را وادار میکند تا در دوره عادت ماهیانه شان خود را در گوشهای دور از چشم دیگران پنهان کنند.
اکنون محققان دریافته اند ۷۷ درصد دخترانی که در نپال غربی زندگی میکنند، مجبورند در دورههای قاعدگی شان در این کلبهها بمانند و بخوابند؛ هرچند از سال گذشته قانون این عمل را در نپال جرم شمرده است.
عمل چاوپادی دختران و زنان را در دوران قاعدگی مجبور میکند در کلبههایی که برای این منظور ساخته شده اند، جدا از دیگران زندگی کنند تا از این طریق ناخالصیهای خود را از خانههای خانوادگی دور نگه دارند. در ماه آوریل، محققان از ۴۰۰ دختر نوجوان در نپال در سنین ۱۴ تا ۱۹ سال در مناطق شهری و روستایی سؤال کردند و تحقیقات آنها همچنین روی گروهی از زنان بین ۲۵ تا ۴۵ سال متمرکز بود. مردان و جوانان به دلیل ننگ وابسته به موضوع از این تحقیق خارج شدند. با این حال، محققان میدانند که مهم است آنها را در مطالعاتشان لحاظ کنند.
از هر چهار دختر سه نفر گفتند با وجود اینکه میدانستند چنین آیینی در کشورشان غیرقانونی شده، مجبور به انجام امور مربوط به سلامت جنسی و تولیدمثل بودند. دختران مناطق شهری و همچنین خانوادههای ثروتمند کمتر دخترانشان را مجبور میکنند تا این عمل را انجام دهند. بیشتر پاسخ دهندگان این مطالعه اظهار داشتند که از قرار گرفتن در معرض نیش مار، حمله حیوانات وحشی یا احتمال حمله افراد ناشناس در این کلبههای دورافتاده ترس دارند.
محصولات بهداشتی شخصی در دوران قاعدگی
محققان برای مقابله با این مشکل آزار دهنده گفتند که مقامات جامعه مدنی و همچنین سازمانهای مردم نهاد باید فراتر از معرفی این مشکل، به مساله بهداشت شخصی زنان در این دوران پرداخته و برای تغییر ننگ مرتبط با مدیریت بهداشت شخصی در دوران قاعدگی تلاش کنند.
محققان در این مطالعه در مجله «امور مربوط به سلامت جنسی و تولیدمثل» نوشتند: با توجه به اینکه بیشترین تجربیات دختران درباره موضوعات تابوی قاعدگی و موضوعات ننگ بود، آنان غالباً تصور میکردند در دوران قاعدگی اجازه ندارند بدن مرد خانواده را لمس کنند، وارد معابد شوند یا به آنها بپیوندند.
محققان افزودند آنها در دوران قاعدگی اجازه ورود به جشن ها، پخت و پز یا حتی فقط ورود به آشپزخانه، خوردن غذاهای معمولی مانند لبنیات یا خوابیدن در تشکهای داخل خانه را نداشتند. این محققان میگویند به نظر میرسد این اجبار تا حدّ زیادی توسط افراد مسن خانوادهها و جوامع از جمله مادران، مادربزرگها و دیگر کهنسالان تحمیل میشود.
نویسنده این مطالعه «جنیفر تامپسون» گفت: ممکن است دختران مجبور شوند به دلیل آسیب دیدگی کلبه یا در دسترس نبودن آن، در فضاهای باز دوران تبعید قاعدگی خود را طی کنند و بنابراین در معرض عوامل طبیعی قرار میگیرند و این انزوای تحمیل شده اغلب با احساس اضطراب، نگرانی، افسردگی و ناتوانی همراه است.
یک دهکده در نپال پیشنهاد داد به هر زنی که از عمل چاوپادی امتناع ورزد پاداشهای مالی اعطا بشود. در اوایل هفته پس از قانون منع چاوپادی، این ایالت اولین دستگیری خود را در رابطه با مرگ زنی انجام داد که به دلیل عادت ماهانه خود مجبور به انزوا در کلبه شده بود. این محقق گفت: نیاز به ایجاد جنبش صریح از سوی انجمن حقوق بشر علیه عمل چاوپادی و تابوها به طور کلی ضروری است. این کار به چرخه قاعدگی برای تبدیل از یک مشکل بهداشتی به مشکلی در رابطه با حقوق زنان و دختران، امنیت و شهروندی به طور گستردهتر کمک میکند.
بعد از اینکه سال ۲۰۱۵ میلادی توسط رادیو ملّی آمریکا به عنوان سال چرخه قاعدگی نامگذاری شد، و همچنین بحثهای جهانی در مورد فقر قاعدگی صورت گرفت، درک جامعه از مشکل مدیریت بهداشت شخصی برای زنان در دوران قاعدگی تقریباً تغییر یافت.
این نویسندگان در مطالعه فوق نوشتند: مطالعه ما در نپال نشان داد، بسیاری از مشکلات پیرامون چرخه قاعدگی صرف نظر از مشکلات بهداشتی، حول محور امنیت، ایمنی، ننگ و تابو متمرکز شده است. تبدیل چرخه قاعدگی به یک مشکل حقوق مدنی میتواند همه این مشکلات را زیر یک چتر واحد قرار دهد.
از نپال به بنگلادش: دردسر عجیب دختران بنگلادشی برای رفتن به مدرسه!
گفته میشود، برخی دختران بنگلادشی یکی از کم فرصتترین دختران دنیا، از نظر حقوق درمانی و آموزشی اند و بسیاری از خانوادههای فقیر دختران خود را به مدرسه نمیفرستند. محققان برآورد میکنند، بیش از ۴۰ درصد دختران مدرسه یک هفته در ماه همزمان با دوران قاعدگی شان معروف به «دوره شرم» را در خانه میمانند.
از این روی دولت بنگلادش در حال آماده سازی برنامهای است که قصد دارد در اوایل سال سال جاری در ۹۰ هزار شهر اجرا کند. مقامات این کشور با حمایت سازمانهای بشردوستانه درصدد جلوگیری از تابوها و محرومیتهای اجتماعی مرتبط با چرخه قاعدگی هم برای دانش آموزان و هم برای والدینشان هستند.
دکتر مراد حسن، وزیر امور رسانهای بنگلادش که پیشتر در منصب وزارت بهداشت و سلامت بود در این باره میگوید: این بسیار نگران کننده است و ما نمیتوانیم آینده آنها را در محک آزمایش قرار دهیم. او افزود، کمبود نوار بهداشتی و هزینه محصولات بهداشتی دلیل اصلی غیبت دختران بنگلادشی از مدرسه در دوران قاعدگی است؛ جایی که ۶۳ درصد از کل جمعیت زیر خط فقر زندگی میکنند.
وی گفت: خانوادههای فقیر ماندن دخترانشان در خانه در دوران قاعدگی را به خریدن محصولات بهداشتی ترجیح میدهند.
پیش بینی میشود که کمپین توزیع نوار بهداشتی رایگان در شهرهای بنگلادش با هدف تشویق دختران به غیبت نکردن از مدرسه در دوران قاعدگی به راه بیفتد.
«مالکه بانو»، دبیرکل یک گروه مدافع حقوق زنان به نام «بنگلادش ماهیلا باریشاد» گفت: خوب است که کمپینهایی از این دست انجام دهیم و از برچسب ننگ اجتماعی (عادت ماهیانه) روی دختران جلوگیری کنیم.
تعادل در عقل و زندگي كنه نباشه! تفكر كه نباشه! مي شه ايني كه مي بينيد! خيلي جاها مردها هم از فرهنگ غلط بيجاره مي شن!
خدا همه رو به راه راست هدايت كنه!!!!!!!!!
همین بنگلادش دیگه داره از ایران جلو میزنه اونا مشکلات را شناسایی کردن و پر جهت رفع انها دارند تلاش میکنند
ما در ایران فقط درایم مسائل را پاک میکنم و مشکلات هر روز خودشون را در جامعه بروز میدن
تصور کنید زنی را که در معبد و یا مسجد بعلت فشار عصبی شروع به فحش دادن به خدا کند یا تصور کنید زنی را که در نانوایی، قصابی، یا در صف شروع به صحبت با حالت خشم کند. یا تصور کنید زنی که آشپزی اش خوب بوده و دقیقا روزی که عصبانی است غذای تندی هم پخته و جلوی همسر از همه جا بی خبرش گذاشته باشد. یا قاضی زنی را تصور کنید که بخاطر سردرد، حکمی را بدون تفکر کافی صادر کند! همه اینها معضل است
مطالعه رفتار جوامع مختلف با پدیده های طبیعی باید بر اساس یافته های علمی باشد. ایراد گرفتن و محکوم کردن این رفتارها بدون ارائه جایگزین مناسب که هدف جامعه را تامین کند خطاست. در مورد رسم مورد اشاره در مقاله فوق حکمای جامعه باید تصمیم بگیرند مثلا خانه هایی که زنان در این دوره ساکنش می شوند باید با شرایط مطلوبتری ساخته شده باشد یا آگاهی افراد را در مورد سندرم PMS با رسانه های جمعی بالا ببرند یا کارفرمایان را موظف کنند در این دوره مرخص به زنان داده شود و این مرخص جزو مرخصی های معمول محسوب نشود. توانایی زنان در مدیریت چند کار با هم در دوران غیر از قاعدگی چنان در مقایسه با مردان بالاست که خود بخود این مرخصی اضافه را جبران می کند
این همه اراجیف را از کجا آوردی آخه مرد حسابی