طراحی مدرن یک کتابخانه در نروژ

در اروپا و آمریکا به دلیل شفافیت بالای اقتصادی پولی که از مالیات دهندگان گرفته میشه در جهت توسعه و رفاه بیشتر خودشان هزینه میشود. آنهایی که به آلمان، هلند، اسکاندیناوی، فرانسه، سویس مسافرت داشته اند این سطح رفاه را دیده اند.
در ایران مردم برای دادن مالیات واقعا اکراه دارند چون پول مالیات دهندگان اگر سر از جیب فرزندان مسئولین و پزشکان در نیاورد قطعا به لبنان، فلسطین، سوریه و آفریقا فرستاده خواهد شد.
وگرنه با این همه مالیاتی که توسط اداره ستمگر و ظالم مالیاتی جمع آوری میشود میشد کشور رو بدون پول نفت هم اداره کرد و حتی یک فقیر هم در کشور باقی نماند.
در هیچ کجای دنیا فاصله طبقاتب مثل ایران نیست. پزشکان، مسئولین، پرستاران، اعضای هیات علمی و کارکنان وزارت خانه ها به خصوص وزارت نفت که سر جمع 20 میلیون نفر میشوند خدایی میکنن و 80 میلیون نفر باقی جمعیت هم در فقر مطلق به سر میبرند.
به خدا قسم اگر فردی مثلا تولید کننده باشه و چند نفر رو شاغل کنه و با تلاش خودش حتی اگر ماهی 100 میلیارد تومن هم درآمد داشته باشه هیچ کس ناراحت نمیشه اما ما در این جامعه میبینم که مثلا یک عضو هیات علمی که هیچ بازدهی برای کشور نداره برای 2 ساعت حضور در اتاقش و خوردن چای و بسیکویت باید ماهی 35 میلیون تومن حقوق بگیره اونوقت یک کارگر بدبخت که از ساعت 6 صبح تا 6 شب باید زحمت بکشه فقط 1 میلیون و 500 هزار تومن درامد داره. یا یک پرستار برای 3 روز حضور در بیمارستان و بد اخلاقی با بیمار و همراه بیمار باید ماهی 40 میلیون حقوق و کارانه بگیره.

کدوم پدستار ماهی چهل میلیون حقوق میگیره؟ مدیر عامل های نفت هم ماهی سی و پنج میلیون نمیگیرن.