من اشکالی در این کار نمیبینم. کار خصوصیه و هر کسی صاحب مال خودشه و هر چقدر بخواد مییتونه قیمت گذاری کنه. مشکل ما انحصاره. وقتی انحصار باشه رقابتی نیست و در نتیجه قیمت ها بالاست. این چیزی که تصویرش رو گذاشتید بدون اون تخم های قورباغه که رنگ شدن و به جای خاویار غالب میشن در آمریکا تازه با بهترین گوشت گاو و به مقدار خیلی بیشتر گوشت و سالاد 5 دلار قیمتشه یعنی حدود 25 هزار تومن. بعد این چیزی که تصویر اون رو گذاشتید حداقل غذای 4 تا آدمه چطور یک نفر به تنهایی میتونه همچین چیزی رو بخوره؟
چند نفر توانایی خرید چنین ساندویچی را دارند که شما عبارت مردم! صف میکشند را می آورید.! با حقوق 2میلیونی چندتا از این ساندویچها میتوان خرید؟ در اداره ما متوسط حقوق زیر 2 میلیون است!!
پاسخ ها
امین بدیعی
||
۱۹:۴۷ - ۱۳۹۶/۱۲/۱۲
اصلاً کیفیت و محتویات ساندویج مهم نیست یک تکه استیک و دو سه گرم خاویار و سه تا تخم بلدرچین و کمی پنیر مگر چقدر ارزش دارد ؟ منظور از ما بهتران و تازه بدوران رسیده هایی است که 250 هزار تومان که سهله 2 میلیون و پانصدهزار تومان هم برایشان خلال دندانه خلاصه پولهای باد آورده باید به گونه ای خرچ شود !
برخی در صف خرید این ساندویچ حضور دارند پولدار نیستند وانمود میکنند که پولدار هستند.
به شخصه پولدار نیستم اما گاهی دیوانه وار از اینجور خرج ها میکنم (:-
به شخصه پولدار نیستم اما گاهی دیوانه وار از اینجور خرج ها میکنم (:-