اختصاصی «تابناک باتو»؛ «هری هودینی» یکی از مشهورترین شعبده بازان دنیاست. سر آرتور کنان دویل نیز خالق کارآگاه شرلوک هولمز، منطقی ترین کارآگاه های خلق شده ی عالم نویسندگی است. اگر قرار بود حدس بزنید، کدام یک به ارواح معتقد و کدام یک ناباور است، احتمالا به اشتباه می افتادید.
این دو دوستانی بسیار صمیمی بودند. اما دوستی آنها به خاطر عقایدشان درباره ی ماورا الطبیعه فروپاشید. دوستی قوی این دو منطقی به نظر می رسد. هر دو هنرمند بودند، دویل داستان هایی می نوشت که قلب را به لرزه انداخته و کنجکاوی ذهن را بر می انگیخت و جادوگر قصه استاد ممکن کردن غیر ممکن ها بود.
پدر دویل یک الکلی بود و هودینی در چهار سالگی پا به آمریکا نهاد. پدر هودینی خاخامی یهودی بود که قادر به صحبت به زبان انگلیسی نبود. با وجود این، هر دو در حرفه ی خود موفق بوده و هر دو نیز استانداردهای حرفه ی خود را تغییر داده بودند و هردو برای مدتی به احضار روح معتقد بودند. در اواخر قرن نوزده و اوایل قرن بیستم میلادی دنیا پر از واسطه ها و جادوگرانی شده بود که ادعا می کردند ارتباطی واقعی میان این دنیا و دنیای پس از مرگ برقرار می کنند.
هری در هجده سالگی و به خاطر مرگ پدرش به احضار کننده های روح پناه آورده بود تا شاید بتواند از پدرش چیزی بشنود یا خبری بگیرد. اما وقتی که بارها و بارها و در بهترین حالت غیر موثر بودن و در بدترین حالت دروغین بودن این مدعا را درک کرد، دست از محتضرین کشید.
در سال ۱۹۱۳ و در حالی که هودینی به یکی از بزرگترین سلبریتی های دنیا تبدیل شده بود، دوباره و پس از مرگ مادر دلبندش به سمت ماورا الطبیعه متمایل گشت، اما این بار بسیار محتاطانه. واقعا غم انگیز است. هودینی بر خلاف باورهایش امیدوار بود که یکی از آنها وی را به پدر و مادرش وصل کند.
از طرفی کنان دویل به علت کشته شدن پسرش در جنگ جهانی اول به واسطه ها روی آورده بود. با این تفاوت که او به آرامش رسید. دویل عضو گروه تحقیقاتی روحی روانی بریتانیا بود و به یکی از نویسندگان ثابت تجربیات این گروه تبدیل شد. همین موضوع باعث می شود که از نبود حتی یک روح در تمامی مجموعه داستانهای شرلوک هولمز تعجب کنیم.
این دو در نهایت در سال ۱۹۲۰ با یکدیگر ملاقات می کنند. آنها هیچ گونه خرده ای در مورد اعتقاداتشان به هم نمی گرفتند. دویل پس از دیدن کارهای هودینی وی را یک جادوگر واقعی می خواند.
آنها سالها به خوبی و خوشی به دوستی خود ادامه داده و پیوندشان را قوی تر می کردند، و تنها گاهی مخالفت هایی محترمانه با یکدیگر ابراز می داشتند. در سال ۱۹۲۲ اما رابطه ی آنها از هم فرو می پاشد.
همسر دویل، جین، یک واسطه بود و به هودینی پیشنهاد برگزاری یک مراسم احضار روح می دهد که البته خوب پیش نرفت.
گویا طی این مراسم مادر هودینی به زبان انگلیسی صحبت می کند، زبانی که در زمان حیاتش اصلا متوجه نمی شد. حتی از اعتقادات و قسم هایش به مسیح می گوید، در حالی که یهودی بوده است و با اینکه روز برگزاری مراسم احضار روز تولدش بوده است، اصلا چیزی در مورد آن به زبان نیاورده بود.
هودینی ناراحت بود اما کلمه ای در این باره به دویل ها نمی گوید. اما چند ماه بعد در مقاله ای اذعان می کند که هیچ گونه ارتباطی با دنیای پس از مرگ نداشته است. کنان دلگیر شده و پس از آن رابطه ی آن دو هرگز بهبود نیافت. این دو هرگز آشتی نکردند. ای کاش می دانستند که جادو و ماورا الطبیعه و شعبده ی اصلی در تمام آن مدت همان دوستی شیرینی بوده که از دست داده اند.
چقدر پیچیده بود /: