کاپادوکیه یا کاپادوسیه به معنای «جای اسب‌های زیبا» نام سرزمین باستانی پهناوری در ترکیه کنونی است. از زمان مادها کاپادوسیه بخشی از شاهنشاهی ایران بوده است. در تاریخ برای نخستین بار در پایان سده ششم پیش از میلاد است که نامی از کاپادوکیه می‌رود و آن هم در سنگنبشته‌های سه‌زبانه دو تن از پادشاهان هخامنشی، داریوش بزرگ و خشایارشاه . پرستش ایزدان ایرانی بویژه مهر و آناهیتا در کاپادوسیه رواج داشت و نویسندگان یونانی چگونگی برگزاری مراسم مذهبی ایرانی را در آنجا گزارش کرده‌اند.
در کاپادوکیه مکان‌های تاریخی و باستانی، شهرهای زیرزمینی، خانه‌ها و کلیساهای ساخته شده در دل صخره‌ها دست به دست هم داده‌اند تا مناظری عجیب و جذاب به‌وجود بیاورند. این منطقه باستانی از سال 1985 از طرف یونسکو جزو میراث فرهنگی جهان شناخته و ثبت گردیده است. از آنجائی‌که شهر در صخره‌ها ساخته شده است، عنوان یکی از سه شهر صخره‌ای دنیا را یدک می‌کشد. در کاپادوکیه، اتاق‌ها به‌وسیله تونل‌هایی با هم ارتباط داشته‌اند که تنها عبور یک نفر از آنها ممکن بوده است.
یکی از عجیب‌ترین مکان‌های کاپادوکیه، شهر زیرزمینی درینکویو به معنای "چاه عمیق" است. این شهر هشت طبقه، از دوران امپراطوری مادها باقی مانده است که توریست‌های فراوانی را به تماشای خود می‌کشاند. شهر قابلیت اسکان 20000 نفر و امکاناتی نظیر اسطبل، انباری، مدرسه، سالن‌های غذاخوی و معبد را داشته است.
فردا
اگه تو ایران بود الان زیر آب یک سد رفته بود............