فارغ‌التحصیل کالج سلطنتی هنر لندن-دنی کلوده- به
تازگی فکر جالبی به سرش زد. او به معنوی لغوی اصلی کلمه پروتز فکر کرد که
معنی «اضافه» را می‌دهد. با خودش گفت که چرا ما وقتی دست و اعضای مصنوعی
می‌سازیم، فقط به فکر قطع عضو شده‌ها و افراد معلول هستیم و به این فکر
نمی‌افتیم که این وسایل را در آدم‌های سالم هم به کار بگیریم!
به همین خاطر او شست مصنوعی را اختراع کرد. وسیله‌ای که مانند یک دستکش می‌توان دست کرد و دو موتور کوچک دارد.
سنسورهایی
که به انگشت شست پا متصل هستند با ارتباط بلوتوث می‌توانند فرمان کاربر را
به شست اضافه برسانند و بگویند که چه زمانی منقبض و منبسط بشود.
ممکن است این شست فعلا فقط جنبه نمادین داشته باشد. اما به سرعت کاربردهایی برای آن پیدا خواهد شد.
در ویدئویی که در مورد شست اضافه منتشر شده است، کاربرانی را می‌بینیم که با این شست با آی‌پد کار می‌کنند یا گیتار می‌نوازند.
دوره
کاربرد سنتی اعضای مصنوعی به سر آمده و ما در آینده نزدیک، خواهیم توانست
با اعضای مصنوعی، توانایی‌های خودمان را در کارهای دشوار محتاج نیروی بدنی،
کارهای ظریف یا حتی کارهای هنری اضافه کنیم.
یک پزشک
