ذوالجناح (مرکب امام حسین علیه السلام) در پاکستان از احترام زیادی بین مردم برخودار بوده و عزاداران اهتمام زیادی برای تزئین آن جهت شرکت در مجالس عزاداری دارند، با تشریفات ویژه پرورش داده می‌شود و هیچ کس حق سوار شدن بر آن را ندارد.
نزدیک حسینیه‌ها اسطبلی برای پرورش ذوالجناح در نظر گرفته می‌شود و تعدادی خدام برای رسیدگی به آنها انتخاب می‌شوند. اسبی که به عنوان ذوالجناح انتخاب می‌شود باید از بهترین نژادها بوده و اصالت داشته باشد.
ذوالجناح همان اسبی است که تا آخرین لحظه در کنار امام حسین(ع) بود و برای دفاع از ایشان با دشمنان جنگید و در برخی روایات تا 7 نفر از لشکر یزید را کشت. دشمنان به اندازه‌ای تیر و نیزه به سمت ذوالجناح پرتاب کردند که بر اثر اصابت تیرها از دور مانند یک پرنده به نظر می‌رسید.
مکوکس پادشاه اسکندریه از جانب دولت مصر برای پیامبر اسلام دو هدیه گرانبها فرستاد یکی کنیزی به نام ماریه قبطیه و دیگری اسبی به نام ذوالجناح بود.
حضرت محمد (ص) با ماریه قبطیه ازدواج و ذوالجناح را به عنوان مرکب خود انتخاب و بعد به حضرت علی(ع) سپردند.
ذوالجناح، مرتجز و دُل‌دُل اسب‌هایی هستند که پیامبر اسلام آنها را به عنوان مرکب خود انتخاب کرد گرچه برخی معتقدند اسامی یاد شده مربوط به یک اسب است.
ذوالجناح سفید رنگ، مرتجز سرمه‌ای رنگ و دلدل قرمز رنگ بود. بعد از پیامبر، امام حسین(ع) ذوالجناح و امام حسن (ع) مرتجز را به عنوان مرکب انتخاب کردند و در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان فرزندان حضرت علی سوار بر ذوالجناح و مرتجز به میدان نبرد آمدند.
روز عاشورا حضرت عباس(ع) دُل‌دُل و حضرت علی اکبر(ع) از مرتجز به عنوان مرکب استفاده کردند به همین علت در پاکستان اسب‌های مورد نظر از احترام زیادی بین مردم برخودار هستند و به اسم آنها اسب‌هایی پرورش داده می‌شود.
در روز عاشورا و اربعین حسینی ذوالجناح به هیئت‌های عزاداری آورده می‌شود و مردم با دیدن آن و تازه شدن یاد واقعه کربلا از ته دل اشک می‌ریزند.
رسم بر این است که دو نفر از سادات ذوالجناح را با احترام به مجلس عزا می‌آورند.
شبکه خبر
باید جلوی این خرافه گرفته شود. چرا مردم اسبی را که هیچ ربطی به امام حسین ندارند می بوسند؟ باید مردم تلاش کنند با مرام و اهداف نهضت امام حسین آشنا شوند.