چتر‌های طلایی مزین به مهره و گل روی سر پسران هفت ساله‌ای سایه می‌اندازد که روی شانه‌های پدر سوار هستند و با هم به سوی شهر کوهستانی مه هنگ سون (Mae Hong Son) در مرز شمالی تایلند می‌روند.
حدود ۵۰ پسر که لباس‌های سبز و صورتی نئونی و سربند‌های ظریفی دارند، لب‌ها و گونه هایشان سرخ شده و برای مهمترین روز عمرشان آماده و با ضربات طبل و سنج و ناقوس همراهی می‌شوند.
این مراسم برای ورود به آئین بودا برگزار می‌شود. جشن مهمی که هر سال توسط قوم شان برگزار می‌شود که در میانمار، چین، لائوس و تایلند زندگی می‌کنند.
برای اینکه والدین بتوانند آرزوی پسرانشان را برای شرکت در این مراسم محقق کنند، مدت‌ها صرفه جویی می‌کنند، از بستگانشان کمک مالی می‌گیرند و حتی فقیرترین خانواده‌ها فرزنداشان را برای زندگی نزد خانواده‌های ثروتمند می‌فرستند.
این مراسم نشان دهنده دوران کودکی بنیانگذار مذهب بودا، سیدارتا گوتاما است که حدود ۲۶۰۰ سال پیش به دنیا آمد. این پسران مایه احترام و افتخار خانواده هایشان به حساب می‌آیند. مراسم به مدت یک هفته در فصل خشک و قبل از سال نوی تایلند برگزار می‌شود، یعنی زمانی که بیشتر روستاییان و کودکان تعطیل هستند.
این مراسم در چند مرحله از تراشیدن سر پسران و پیچیدن مو‌های چیده شده در برگ نیلوفر آبی توسط مادرانشان و نگه داشتن آن به عنوان یادگاری تا حمام کردن در آب معطر برگزار می‌شود.
آن‌ها لباس سفید می‌پوشند و با استفاده از یک خمیر آرایشی زرد طرح‌های جالبی روی سر و صورتشان می‌کشند.
از حالا تا پایان مراسم، پسران مقام نیمه الهی دارن و اجازه ندارند زمین را لمس کنند یا خودشان راه بروند.
روز سوم پسران به خانه بستگانشان می‌روند تا برای خانواده هایشان دعا کنند. بعد از پایان مراسم یک هفته‌ای پسران یکی دو ماه در طول تعطیلات مدرسه، در معبد زندگی می‌کنند و کتاب مقدس بودا را می‌خوانند.
خنده دار است این مراسم های بشری