به گزارش «تابناک باتو»؛ این مطلب را برای نگران کردن شما منتشر نمیکنم، شما هم با این مطلب هیجان زده یا نگران نشوید، طبیعی است که در این داستان (که در پایان مطلب پیوست کردهام) هدف، ارایه تصویری است که از طریق آن بتوان نقاط ضعف را شناسایی کرد و علیرغم علمی بودن مبنای داستان فارغ از ملزومات درام یا گاهی مبالغه آمیز هم نیست. در شرایط کنونی باید آرامش داشت و به جامعه آرامش را تزریق کرد اما این نباید ما را نسبت به مسایلی که در درونمای کلی زندگی در مناطق زلزله خیز قابل درنگ هستند، غافل کند. از این رو مخاطب اصلی این داستان در مرحله اول مسئولان امر و در درجه دوم شهروندانی هستند که هنوز به ضرورت در نظر داشتن نکات ایمنی توجه ندارند.
مقدمهدکتر بهرام عکاشه، پدر علم زلزلهشناسی ایران که در چهار دهه اخیر همواره نسبت به وقوع زلزله در شهرهای بزرگ کشور و پیامدهای آن هشدار داده، مطالعه یک داستان اکشن را به رسانهها، مسئولان دولتی و مردم توصیه کرده است.
«دومینوی تهران فرو ریخت»، یکی از داستانهای «فرورتیش رضوانیه» است که فضای هولناک پایتخت را پس از وقوع زلزله، توصیف میکند. شیوه نوشتاری این اثر که از مردادماه ۹۱ در فضای اینترنت منتشر شده بود به شیوه «بومرنگ» است.
در این شیوه داستاننویسی که رضوانیه از سال ۸۰ با جدیت آن را دنبال کرده، شخصیت اصلی داستان، خود خواننده است و اتفاقات را از نگاه خود مشاهده میکند.
داستان دومینوی تهران، ابعاد مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و تکنولوژیک پس از زلزله پایتخت را مانند یک فیلم تریلر به تصویر کشیده و اتفاقاتی چون نگهداری از اجساد در سردخانههای فروشگاههای شهروند وهایپراستار، قطع بودن شبکه تلفن همراه برای چند ماه، غارت نمایشگاه اتومبیلهای کلاسیک سلطنتی و موزه جواهرات ملی، فعالیت غارتگران و سارقان، وقوع درگیریهای دفاعی و ناموسی و تیراندازیهای ناشناس و نزاعهای منجر به قتل، توقف سیستم گردش پولی کشور به دلیل تخریب ساختمانهای دیتا سنتر بانکها، بروز قحطی و بازار سیاه کالاهایی چون آب، بیسکوییت، کنسرو، باتری، شیرخشک، سیگار، پوشک و نوار بهداشتی، بتادین، پماد سوختگی و قرص ژلوفن را پیشبینی کرده است.
این داستان، تصویری منطقی و نسبتا علمی از زلزله پایتخت و حتی شهرهای بزرگ دیگر را با روایتی گیرا و با فضایی دلهرهآور از مقابل چشمان خواننده میگذراند و به سخنان سرلشگر سیدیحیی رحیمصفوی، فرمانده سابق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آذرماه ۸۵ اشاره میکند که زلزله شهر تهران را یکی از پنج خطر اصلی تهدیدکننده کشور نامیده و از این که موضوع زلزله در زمان عادی مورد توجه جدی قرار نمیگیرد، ابراز تاسف کرده بود.
پدر علم زلزلهشناسی ایران در یادداشت کوتاهی درباره داستان «دومینوی تهران فرو ریخت» اشاره داشته: «باعث شگفتی است، در شرایطی که آگاهسازی جامعه درباره زلزله از وظایف سینما و تلویزیون نیست، اکنون ادبیات با قدرت تاثیرگذاری بالایی به یاری مردم آمده به طوری که داستان دومینوی تهران به اندازه صدها خبر و مصاحبه و مقاله مطبوعاتی، جامعه را با آنچه باید باعث نگرانی از آینده باشد، آشنا میسازد.
اکنون هر کسی که در پایتخت زندگی میکند یا حتی قصد سفر به این شهر را دارد، باید «دومینوی تهران فرو ریخت» را از پیش خوانده باشد. پیشبینیهای مطرح این اثر باید مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد زیرا دومینوی تهران، یک داستان تخیلی نیست بلکه روایتگر حقیقتی است که در این سالها خیلیها از فکر کردن به آن فرار کردهاند و باید مورد توجه رسانهها، مردم و مسئولان قرار گیرد.
اگر یک زمینلرزه با قدرتی بیشتر از 7 درجه در مقیاس ریشتر رخ دهد، آن هنگام صحنههایی که دومینوی تهران توصیف کرده را در واقعیت نیز شاهد خواهید بود و حتی بدتر از آن... .»
این برای نخستینبار است که یک داستان اکشن با مبنای علمی در ایران مورد توجه قرار گرفته و به یاری محققان آمده است.
با توجه به این که اتفاقات این داستان سرگرمکننده نیست، مطالعه آن به مخاطبان زیر ۱۸ سال یا کسانی که هرگونه ناراحتی قلبی یا عصبی دارند، هرگز توصیه نمیشود.
سهند ایرانمهر (روزنامهنگار)