جمیعت جهان تا سال 2050 با وجود کاهش
باروری، از مرز 7/ 9 میلیارد نفر عبور خواهد کرد.
به گزارش
«تابناک با تو»، پیش بینی شده است که افزایش 4/ 2 میلیارد نفری جمعیت، تلاش برای ریشه کن کردن فقر و نابرابری و گرسنگی را دشوار خواهد ساخت و فشار مضاعفی بر سیستم بهداشت و آموزش وپرورش خواهد داشت.
بنا بر این گزارش، بر پایه آخرین پیش بینی های
سازمان ملل متحد، با وجود کاهش مداوم در نرخ
رشد جمعیت، افزایش جمعیت زمین تا سال 2050 از 3/ 7 میلیارد نفر به 7/ 9 میلیارد نفر، امری تقریبا اجتناب ناپذبر است.
نرخ رشد جمعیت جهان در ده سال گذشته، سالانه 24 /1 درصد بوده و امروزه این درصد تا میزان 18/ 1 کاهش یافته است ـ تقریبا سالانه 83 میلیون نفر بیشتر ـ نرخ رشد تولیدی که در اواخر دهه 1960 به اوج خود رسید، از سال 1970 به طور پیوسته در حال کاهش است.
گزارش سازمان ملل متحد نمایانگر کاهش نرخ زاد و ولد جهانی است که به طور متوسط تعداد کودکان متولد شده یک زن در طول عمر اوست، حتی در افریقا که این نرخ بالاترین نرخ جهان است. با وجود این، کاهش نرخ رشد جمعیت از کشورهایی شروع می شود که جمعیت زیادی دارند؛ کشورهای که در آنها زاد و ولد بسیاری صورت می گیرد.
بر اساس این مطالعه، 9 کشور جهان نیمی از رشد جمعیت جهانی را تا سال 2050 دارا خواهند بود که عبارتند از: هند، نیجریه، پاکستان، جمهوری دموکتراتیک کمبو، اتیوپی، تانزانیا، امریکا، اندونزی و اوگاندا.
طبق گزارش چشم انداز جهانی جمعیت که در سال 2015 بازبینی و اصلاح شد، ادامه رشد جمعیت جهان تا سال 2050 امری تقریبا اجتناب ناپذیر است، حتی اگر سرعت کاهش باروری را در نظر گرفت.
بنا بر این گزارش، اما احتمال 80 درصد وجود دارد که جمعیت جهان در سال 2030 عددی بین 4/ 8 تا 6/ 8 میلیارد نفر، در سال 2050 عددی بین 4/ 9 تا 10 میلیارد نفر و در سال 2100 عددی بین 10 تا 5/ 12 میلیارد نفر خواهد بود.
انتظار می رود تا سال 2050 جمعیت 6 کشور چین، هند، اندونزی، نیجریه، پاکستان و ایالات متحده بیش از 300 میلیون نفر باشد.
این گزارش همچنین نشان می دهد افریقا به تنهایی در 35 سال آینده بیش از نیمی از رشد جمعیت جهان را از آن خود خواهد کرد، در طول این دوره جمعیت 28 کشور از کشورهای این قاره دو برابر خواهد شد.
پیش بینی می شود تا سال 2050 جمعیت کشور نیجریه از جمعیت امریکا پیشی بگیرد و این مسأله کشور غربی افریقا را به سومین کشور پر جمعیت جهان مبدل خواهد کرد.
اگر نرخ زاد و ولد کنونی ادامه یابد، افریقا که دارای 27 کشور از مجموع 48 کشور کمتر توسعه یافته جهان است، تنها منطقه وسیعی خواهد بود که رشد قابل توجه جمعیت را حتی پس از سال 2050 تجربه می کند، در نتیجه پیش بینی می شود که سهم آن از جمیعت جهان به 25 درصد در سال 2050 و 9 درصد در سال 2100 افزایش یابد.
در عین حال سهم آسیا به 54 درصد در سال 2050 و 44 درصد در سال 2100 تنزل خواهد کرد.
بنا بر این گزارش، صرف نظر از عدم قطعیت پیرامون روند باروری در آینده در افریقا در حال حاضر تعداد زیادی از جوانان در این قاره وجود دارند که در سال های آینده به مرحله بزرگسالی خواهند رسید و فرزندان خود را خواهند داشت، این عدد تضمین می کند که این منطقه در شکل گیری اندازه و توزیع جمعیت جهان در دهه های آینده نقشی محوری خواهد داشت.
جان ویل موث، مدیر بخش جمعیت شناسی در دپارتمان امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل اذعان می دارد، تمرکز رشد جمعیت در کشورهای فقیر نمایانگر مجموعه ای از چالش های این کشور هاست که این مسأله کار ریشه کن کردن فقر و نابرابری، مبارزه با گرسنگی و سوء تغذیه و گسترش ثبت نام در نظام آموزش و سلامت را که همه برای موفقیت دستور کار جدید توسعه پایدار حیاتی هستند، دشوار می سازد.
ویل موث می افزاید: هرچند نرخ رشد جمعیت از سال 1970 به تدریج اما به طور پیوسته کاهش یافت، همین روند در سرعت های مختلف در نقاط مختلف جهان نیز صورت پذیرفت.
در حال حاضر
افریقا منطقه ای از جهان است که در آن رشد جمعیت نه با سرعت زیاد، ولی به دلیل وجود سطوح بالای باروری هنوز هم ادامه دارد. اما حتی آنجا هم شاهد انواع تغیراتی هستیم که پیش بینی شده و قابل انتظار بودند، به این معنی که وقتی سطح امید به زندگی جمعیت بالا می رود، آنها نیز به این واقعیت پی می برند که نیاز به زاد و ولد دیگر مانند گذشته وجود ندارد.
انتظار می رود چین، بزرگترین کشور جهان با جمعیت 4/ 1 میلیارد نفری، تا هفت سال آینده از هند، با جمعیت 3/ 1 میلیارد نفر پیشی بگیرد.
از سال 2030 وقتی جمعیت آن به 5/ 1 میلیارد نفر می رسد، هند احتمالا تجربه چند دهه رشد جمعیت را پشت سر گذاشته است. از سوی دیگر قرار است چین یک کاهش اندک در رشد جمعیت را پس از سال 2030 تجربه نماید.
در میان مناطق عمده جهان، تنها
اروپا می تواند شاهد کاهش مداوم جمعیت خود در سالهای باقی مانده این قرن باشد؛ با مجموع ساکنان آن که انتظار می رود از 738 میلیون نفر در حال حاضر به 646 میلیون نفر در سال 2100 کاهش یابد.
تقریبا نیمی از مردم در جهان (46%) در کشورهای با سطوح پایین باروری زندگی می کنند، کشورهای که در آنها زنان به طور متوسط کمتر از 1/ 2 یک کودک در طول عمر خود دارند. این کشورها شامل تمام اروپا و شمال امریکا، 20 کشور آسیایی، 17 کشور امریکای لاتین و یا کشورهای حاشیه کارایی و سه کشور در اقیانوسیه ویک کشور در افریقا می شود.
باقی 46% در کشورهای با باروری متوسط زندگی می کنند ـ مانند هند، اندونزی، پاکستان، بنگلادش، مکزیک و فلیپین ـ که در آنان زنان به طور متوسط بین 1/ 2 و 5 فرزند دارند.
بقیه در کشورهای با باروری بالا زندگی می کنند، کشورهایی که در آن ها کاهش باروری محدود بوده است و در آن ها زنان به طور متوسط دارای 5 فرزند یا بیشتر در طول عمر خود هستند. به جز دو کشور، همه 21 کشور با میزان باروری بالا در افریقا هستند، بزرگترین ها عبارتند از: نیجریه، جمهوری دموکراتیک کنگو، تانزانیا، اوگاندا، افغانستان.
همچنین کاهش رشد جمعیت که نتیجه سقوط کلی در باروری است، باعث می شود که نسبت افراد مسن تر در جهان با گذشت زمان بیشتر شود و پیش بینی می شود این عدد به شرح زیر باشد:
4/ 1 میلیارد نفر تا سال 2030 و 1/ 2 میلیارد نفر تا سال 2050 و این عدد می تواند با تغییر قرن و ورود به قرن جدید به 2/ 3 میلیارد نفر افزایش یابد.
پیش بینی می شود تا سال 2060، 34 درصد جمیعت اروپا را افراد بالای 60 سال تشکیل دهند، در امریکای لاتین و کارائیب نسبت افراد در همان گروه سنی بیش از دو برابر خواهد شد تا جایی که تا اواسط قرن این نسبت به 25 درصد برسد. جمعیت افریقا، که جوان ترین توزیع سنی را نسبت به سایر مناطق دارد، به سرعت پیر می شود، در حالی که نسبت افراد سن دار را نسبت به سایز مناطق دارد، به سرعت پیر می شود و به دنبال آن، نسبت افراد با سن بیش از 60 سال از 5 درصد در حال حاضر به 9 درصد در سال 2050 افزایش خواهد یافت.
هرچند این گرایش پیش بینی می کند که جمعیت جهانی در سال 2030 به 5/ 8 میلیارد نفر و در سال 2050 به 7/ 9 میلیارد نفر و در سال 2050 به 7/ 9 میلیارد نفر ودر سال 2100 به 2/ 11 میلیارد نفر برسد.
سازمان ملل متحد در حال حاضر برآورد می کند که نرخ زاد و ولد جهانی از 5/ 2 کودک یک زن در سال های 2010 تا 2015 به 4/ 2 در سال های 2025 تا 2030 کاهش خواهد یافت. همچنین برای کشورهای کمتر توسعه یافته جهان یک کاهش شدید پیش بینی شده است که این میزان به طور متوسط کاهش 3/ 4 در سالهای 2010 تا 2015 و 5/ 3 در سال های 2025 تا 2030 و 1/ 2 در سال های 2095 تا 2100 خواهد بود.
با این حال، نباید نرخ باروری طبق آنچه در پیش بینی ها آمده کاهش یابد. اگر، به عنوان مثال، همه کشورها دارای نرخی معادل نیمی از یک کودک بیشتر از متغییر متوسط باشند، جمعیت جهانی در سال 2100 می تواند به 6/ 16 میلیارد نفر، یعنی 5 میلیارد نفر بیش از برآورد کنونی، افزایش خواهد یافت. (تورم خواهد یافت)
طبق این گزارش برای تحقق بخشیدن به کاهش نرخ باروری، سرمایه گذاری در بهداشت باروری و تنظیم خانواده، به ویژه در کشورهای کم توسعه یافته، به گونه ای که زنان و زوج ها بتوانند به اندازه مطلوب خانواده خود دست یابند، ضروری است.
در سال 2015 آمارها نشان دادند که 34 درصد زنان در کشورهای کمتر توسعه یافته در سن باروری، که ازدواج کرده اند یا در رابطه هستند، از روش های پیشگیری از بارداری مدرن استفاده کرده اند و 22 درصد دیگر این زنان به داشتن برنامه تنظیم خانواده نیاز داشتند. به این معنا که این زنان از هیچ یک از روش های پیشگیری از بارداری استفاده نکرده بودند، این در حالی است که تمام این زنها تمایل شدیدی به جلوگیری یا به تاخیر انداختن بارداری داشتند.
آخرین برآوردها، یعنی سرشماری جمعیت ملی و بررسی جمعیت و بهداشت در سال 2010، مبنی بر گزارش پیشین است.
موسسه زبان الوند 
و در جند سال يا قرن اينده شاهد حضور ميليوني مهاجران بصورت بحراني كسترده در مرزهاي كشورهاي پيشرفته و (علي الخصوص كه درگير جنك و يا كشمكشهاي داخلي نيز باشند) خواهيم بود. 