سیدسعید زاهد زاهدانی، عضو انجمن جامعه شناسی بریتانیا (BSA) در پاسخ به این سوال که شبکه های اجتماعی در دنیای مجازی چه تاثیراتی بر سبک زندگی افراد می گذارند و چگونه آن را دچار تغییر و تحول می کنند، گفت: سبک زندگی بر اساس فرهنگ به وجود می آید و فرهنگ نتیجه همدلی و همفکری و همکاری یک گروه از مردم است.
وی ادامه داد: وقتی افرادی در یک جامعه همدل، همفکر و همکار شوند، گفته می شود فرهنگ واحدی به دست آورده اند؛ از سوی دیگر گاهی اوقات برای ورود عناصر جدید فرهنگی به یک مجموعه می توان از همکاری شروع کرد و گاهی از همفکری و گاهی از همدلی.
رییس کمیسیون جامعه شناسی اسلامی کنگره دائمی بین المللی علوم انسانی اسلامی اظهار کرد: بنابراین، ورود عناصر جدید به فرهنگ می تواند هم از طریق فکر باشد هم از راه تاثیرگذاری های قلبی و عاطفی و هم ایجاد زمینه های همکاری که وقتی تغییری در فرهنگ اتفاق افتد، سبک زندگی هم تغییر می کند.
وی تلاش شبکه های مجازی را در راستای ایجاد همدلی و همفکری با ارسال پیام و بحث های میان کاربران ارزیابی کرد و گفت: در این زمینه گاه کاربر در برابر مسائلی که مطرح می شود، قانع شده بنابراین در اینجا همفکری صورت می گیرد و گاه از نظر قلبی و عاطفی تحت تاثیر قرار می گیرد که در این صورت همدلی رقم خواهد خورد و اگر پس از آن زنجیره همدلی و همفکری کامل شود، یعنی همکاری را نیز به دنبال داشته باشد، تغییر در سبک زندگی رخ می دهد.
عضو انجمن جامعه شناسان ایران تاکید کرد: با توجه به اینکه گوینده شبکه های مجازی مورد اتقان و اعتماد کاربر نبوده و ناشناس هستند، - به جز در مواردی که افراد در حریم خصوصی یکدیگر را می شناسند – اگر کاربران با فرد صادر کننده پیام آشنا نباشند، معمولا این شدت تاثیرگذاری نیز در سطح پایین تری صورت می گیرد اما به طور کلی اغلب تاثیرات یا در حد همدلی است یا همفکری که اگر در حد همدلی باشد، معمولا آن موج عاطفی و احساسی که ایجاد شده، اگر در فضای اجتماعی شکل گیرد و دوام یابد، می تواند زمینه هایی برای همکاری، همفکری و همدلی در آن فرهنگ و نهایتا تغییر سبک زندگی فراهم کند اما اگر در فضای اصلی جامعه آن همدلی جایی برای خود باز نکند، پیام های شبکه های مجازی رنگ باخته و به اصطلاح همچون موجی است که می آید و می رود.
زاهد زاهدانی تاکید کرد: در این میان همفکری می تواند تاثیر عمیق تری بگذارد اما باید در جامعه بیرون برای خود مابه ازایی پیدا کند و اگر همدلی و همفکری و همکاری با هم همراه شدند، فرهنگ به وجود آمده و نهایتا سبک زندگی نیز تغییر می کند.
عضو میهمان مرکز مطالعات جهانی شدن و منطقه ای شدن دانشگاه واریک کاونتری انگلستان با تاکید بر اینکه بنابراین بیش از آنکه نگران شبکه های مجازی باشیم باید نگران فرهنگ و تغییرات اجرایی آن باشیم، اذعان کرد: باید برنامه ریزان فرهنگی کشور به گونه ای عمل کنند که مقومات فرهنگ ایرانی اسلامی استقرار اجرایی پیدا کرده و از این راه از آنها حراست شود، به ویژه رسانه ها و نویسندگان کتاب ها می توانند نقش پررنگ تری در این زمینه داشته باشند به دلیل آنکه تاثیر آنها از فضای مجازی بیشتر است.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه لذا عمده نیروی خود را باید صرف عوامل فرهنگساز موثر کنیم، ضمن آنکه نباید از فضای مجازی هم غافل شویم، عنوان کرد: وقتی یک عنصر دل مدار مخالف با فرهنگ ایرانی اسلامی در سبک هایی باب می شود، طبیعتا باید افرادی باشند که با ارسال پیام هایی این پروسه را باطل کنند یا اگر قصد همفکری خارج از فضای فکری فرهنگ متداول ملی ما از طریق شبکه های اجتماعی وجود داشته باشد، باید عده ای باشند که این همفکری را زیر سوال ببرند.
زاهد زاهدانی بیان کرد: بنابراین، اگر در هر شبکه اجتماعی به اصطلاح آمران به معروف و ناهیان از منکر داشته باشیم مشروط به اینکه این افراد خود نیز آگاه به فرهنگ ملی – اسلامی باشند و مشارکت فرهنگی در باطل کردن القائات شیطانی داشته باشند، می توان در جلوگیری از بروز ناهنجاری های اجتماعی همچون افزایش طلاق و مسائلی نامیمونی که ناشی از استفاده ناصحیح از شبکه های اجتماعی می شود، تاثیر بسزایی ایجاد کرد.
عضو انجمن جامعه شناسی بریتانیا (BSA) یادآور شد: از این رو، اگر سیاست مذکور را دستگاه های رسمی کشور بر عهده گیرند، می توان به خوبی مانع از به وجود آمدن بسیاری از مشلات و ناهنجاری های مربوط به این گونه ارتباطات شد.
منبع: شبستان
