در زیر چراغ های معروف و پر زرق و برق لاس وگاس، دخمه
پرپیچ و خمی از تونل های زیرزمینی نهفته است. این تونل 320 کیلومتری محل
زندگی حدود هزار فرد بی خانمان است که در این نوارهای تنگ و تاریک امرار
معاش می کنند. با وجود خطر بیماری، عنکبوت های بسیار سمی و جاری شدن سیل و
بردن آن ها، بسیاری از مردم تونل کمپ های استادانه ای با مبلمان، تزئینات و
قفسه های پر از وسایل برای خودشان فراهم کرده اند.
برخی
مانند استیون خانه 37 متری خود را با یک بخت دو نفره، یک کمد لباس و حتی
یک قفسه کتاب آراسته اند. ساکنان تونل برای لباس هایشان کمدهایی ایجاد کرده
اند و مبلمان و وسایل راحتی تهیه کرده اند که زندگی و تحمل دنیای زیرزمینی
را ساده تر کند.بیشتر کسانی که در اینجا زندگی می کند کار خود را از دست
داده اند یا سربازان جنگی که از استرس پس از سانحه رنج می برند یا معتادان
به مواد مخدر و یا حتی جنایتکاران هستند. آن ها از راه گدایی یا گشتن میان
زباله ها زندگی خود را می گذرانند اما برخی هم در جاهایی مانند هتل کار می
کنند.
