به گزارش «تابناک باتو»؛ اگر مردی زنش را به باد کتک گیرد، آیا مرتکب جرم شده است؟ پاسخ مثبت است و در بسیاری از کشورها دیگر در این مورد اصلا بحثی نمی‌شود. اما دوما، پارلمان روسیه، طرحی را تصویب کرد که به موجب آن از خشونت خانگی جرم زدایی شده، مگر آنکه مکرر باشد و یا موجب آسیب جدی شده باشد.
در سومین دوره ریاست جمهوری ولادیمیر پوتین و حمایت همه جانبه وی از سنت گرایی، شاهد تغییرات این چنینی بوده‌ایم. این تغییر رویکرد باعث شده تا زخم‌های قدیمی مجدد سر باز کنند. بسیاری از مردم روسیه در حال حاضر مفهوم لیبرال حقوق انفرادی را پذیرفته‌اند، ولی برخی در جهت مخالف حرکت می‌کنند.
فعالان حقوق بشری هشدار داده‌اند که جرم زدایی موجب قانونی شدن انواع سوءاستفاده‌ها خواهد شد. آندری سینل‌نیکوف، عضو مؤسسه خیریه‌ی پیشگیری از خشونت آنا سنتر، می‌گوید: «پیام کلی به شهروندان روسیه این است که خشونت خانگی دیگر جرم نیست!» [جرم زدایی، عبارت است از عقب‌نشینی حقوق کیفری از رهگذر زائل کردن کامل وصف مجرمانه از جرم یا بیرون بردن رفتار از قلمرو قانون جزا و باقی گذاشتن آن در گستره اقتدار عمومی که مستلزم اِعمال کنترل‌های غیر کیفری است.]
دولت روسیه در سال 2016 از جرم ضرب و شتم، که پایین‌ترین نوع خشونت در قانون اساسی روسیه تعریف شده، جرم زدایی کرد و بحث از همان زمان بالا گرفت. روسیه جزو سه کشوری در اروپا و آسیای مرکزی است که قوانین ویژه برخورد با خشونت خانگی ندارد. از این روی، با خشونت خانگی شبیه انواع دیگر حمله برخورد شده و آسیب پذیری همسر و فرزندان نسبت به قربانیان دیگر به کل نادیده گرفته می‌شود. دوما (Duma)، پارلمان روسیه، در ماه ژوئن از جرم ضرب و شتم جرم زدایی کرد، تصمیم گرفت که خشونت خانگی را مستثنا قائل شود و برای آن حداکثر یک حبس دو ساله، مشابه جرایم ناشی از نژادپرستی، برخورد کند.
آن اتفاق باعث خشنودی گروه‌های جامعه مدنی شد زیرا به دنبال تصویب اعمال قوانین سختگیرانه‌تر بودند. اما کلیسای ارتودوکس روسیه از این اقدام خشمگین شد. کلیسا گفت که کتاب مقدس و سنت روسیه تاکید داشته که «استفاده منطقی و عاشقانه تنبیه بدنی موهبتی است که از سوی خداوند به والدین اعطا گشته است.» علاوه بر آن، گروه‌های محافظه گرا نگران به زندان افتادن والدین بودند. استدلالشان این بود که اگر والدین بیشتر از همسایه‌ها کودکشان را تنبیه کنند، نباید به زندان بیفتند.
نمایندگان تحت فشار چنین گروه‌هایی طرحی را به مجلس بردند که پوبوی نامیده می‌شود: ضرب و شتمی که آسیب طولانی مدت به جای نگذارد. نقض این قانون، جریمه 30 هزار روبلی (502 دلار)، خدمات اجتماعی یا 15 روز بازداشت را به همراه خواهد داشت. این مسأله همچنین موجب خواهد شد که جرم مرتکب شده وارد حوزه پیگرد شخصی شود زیرا فرد قربانی شخصا مسئول جمع‌آوری اسناد و تشکیل پرونده خواهد شد. ارتکاب مجدد جرایم نیز تنها زمانی تخلف قانونی محسوب خواهد شد که در یک سال بعد از ارتکاب جرم انجام شود. بنابراین، هر شخص عملا می‌تواند سالی یک مرتبه اطرافیانش را کتک بزند!
ویاچسلاو ولودین، سخنگوی دوما، می‌گوید، «تصویب این لایحه به تحکیم بنیان خانواده کمک می‌کند.» دومین قرائت این لایحه در 25 ژانویه انجام شد که با آرای 385 رای از مجموع 387 رای از مجلس خارج شد. احتمال می‌رود که پس از پیروزی در سومین قرائت شخصا توسط ولادیمیر پوتین به یک قانون تبدیل شود.
آنا زاونروویچ با ادعای سخنگوی پارلمان روسیه مبنی بر کمک به تحکیم بنیان خانواده موافق نیست. خانم زاونروویچ، خبرنگار حوزه سبک زندگی در مسکو است که از چند سال پیش به همراه مردی که قرار است با وی ازدواج کند، زیر یک سقف زندگی کرده است. شبی در دسامبر سال 2014 میلادی، مکالمه بینشان وارد مسیر بدی شد و آن‌ها تا آستانه اتمام رابطه پیش رفتند.
آن مرد سپس به سمتش حمله کرد و در نتیجه بدن آنا سیاه و کبود شد. اما پس از آنکه آنا روایتش از حادثه را به صورت آنلاین منتشر کرد، چند وکیل به کمکش شتافتند و موفق شدند که آن مرد را متهم کنند. خانم زاونروویچ می‌گوید: «مردم فکر می‌کنند که این بلا سر خودشان نخواهد آمد. آن‌ها توهم دارند که در امنیت قرار دارند.»
اگر تو را کتک بزند، پس دوستت دارد!
خشونت خانگی ریشه‌های عمیق فرهنگی دارد. مثلا یک ضرب‌المثل قدیمی روسیه می‌گوید: «اگر تو را کتک بزند، پس دوستت دارد!»
آلنا پوپووا، وکیل حوزه خشونت خانگی، می‌گوید: «خشونت نه تنها یک جرم نیست، بلکه سبک زندگی‌مان هست.» اندازه گیری مقیاس این مشکل کار دشواری است اما بنا به وزارت امور داخلی روسیه، 40 درصد جرایم خشونت در داخل خانواده رخ می‌دهد. بیش از 70 درصد زنانی که با آنا سنتر تماس می‌گیرند، هرگز مورد خودشان را به پلیس گزارش نمی‌دهند. پروسه پیگیری شخصی که موانع اداری و کاغذبازی بی‌شماری دارد، باعث دلسردی قربانیان از پیگیری شکایت قانونی می‌شود. ناتالی تونیکووا، زنی است که ادعا می‌کند در مسیر شکایت قانونی به جای نرسیده است. وی می‌گوید: «حلقه جهنمی است. همینطور ادامه دارد.»
با این حال، آگاهی سازی نسبت به این مسأله همچنان ادامه دارد که بخشی از آن را باید مدیون جنبش گرسروت (grassroots) دانست. خانم زاونروویچ می‌گوید: «اینکه بگویم تقصیر خود زن است دیگر از مقبولیت برخوردار نیست.» خانم زاونروویچ از قوانین جدید استقبال می‌کند زیرا معتقد است که اگر زنان بدانند شوهر یا دوستشان به خاطر ضرب و شتم وی راهی زندان نخواهد شد، اعتراض می‌کنند. همچنین سال گذشته میلادی یک کمپین اعتراضی در فضای مجازی اوکراین و روسیه با هشتگ $IamNotAfraidToSpeak شکل گرفت که در آن هزاران نفر ماجرای سوء استفاده خودشان را به اشتراک گذاشتند.
محافظه‌کاران تندروی روسیه هم تمایلی به صحبت کردن در این مورد ندارند. النا میزولینا، سناتوری که به خاطر تشدید قوانین ضد همجنسگرایی در روسیه شناخته می‌شود، از تغییرات اخیر نیز حمایت کرده و می‌گوید که «اگر مردی زنش را کتک بزند، به زنان دیگر توهینی وارد نشده است.»
بازگشت به قرون وسطیاز طرف دیگر، طرفداران جرم زدایی در روسیه بر این باورند که امورات خانوادگی ارتباطی با دولت این کشور ندارد. ماریا مامیکونیان، رئیس جنبش مقاومت والدین تمام روسی که هزاران امضا برای حمایت از این طرح جمع‌آوری کرد، می‌گوید: «خانواده، محیط اجتماعی ظریفی است که مردم باید خودشان مسائل را رفع و رجوع کنند.»
در جامعه‌ای که روزی درگیر کمونیسم بود و رویکرد تمامیت خواهی حکومت باعث شده بود که خانواده‌ها عملا هیچ نوع حریم خصوصی نداشته باشند، چنین حساسیت‌هایی قابل درک است. برخی از مخالفت‌های صورت گرفته علیه قوانین خشونت خانگی، برگرفته از ترس خردگرایانه‌ی ناشی از دخالت بیشتر دستگاه قضا و پلیس فاسد روسیه در امور خانواده است. منتقدان می‌گویند که این قوانین محافظه کارانه به قوانین دوموستروی بازمی‌گردد: مجموعه قوانین خانگی در دوران پادشاهی ایوان مخوف. با این حال، خانم مامیکونیان با این موضع منتقدان موافق نیست.
وی می‌گوید: «آنچه آن‌ها می‌گویند بازگشت به قرون وسطی نیست، بلکه فقط بازگشت به ارزش‌های تمدن‌های اروپایی در قرن‌ها 19 و 20 میلادی است.» البته همین اقدام در نظر بسیاری از زنان روسیه گامی رو به عقب محسوب می‌شود.
فراديد
آیا پروسه پیگیری شرایط بهتری دارد؟؟؟
لطفا" مقایسه کنید شاید راهی برای بهبود نمایان شود