براساس گزارش صندوق بین‌المللی پول، نرخ بیکاری در ایران که در سال ٢٠١٤ بالغ بر ۱۰/۶ درصد بوده است، در سال ٢٠١٥ به ۱۰/۸درصد و در سال ٢٠١٦ به ۱۱/۲۸ درصد افزایش یافته است. البته در تابستان سال جاری نرخ بیکاری باز هم بالاتر رفت و به ۱۲/۸ درصد رسید که البته در محاسبات و گزارش اخیر صندوق بین‌المللی پول به آن استناد نشد. این افزایش۱/۸ درصدی نسبت به سال گذشته در حالی حاصل شد که شاخص رشد اقتصادی در ایران به شکل چشمگیری جهش داشته است، جهشی که هنوز نتوانسته خود را در ایجاد شغل نشان دهد.

در مقایسه با سایر کشورها نیز وضعیت اشتغال در ایران بدتر شده است و این کشور طی دو سال ٨ پله در رده‌بندی بیکارترین کشورهای جهان بالا رفته است. در سال ٢٠١٤ ایران از نظر رده‌بندی کشورهای جهان بر اساس بیشترین نرخ بیکاری در رتبه ٣١ قرار داشته اما در سال ٢٠١٥ در جایگاه ٢٥ و طی سال ٢٠١٦ در جایگاه ٢٣ قرار گرفته است. بر این اساس در سال ٢٠١٦ تنها ٢٢ کشور در جهان از نظر اشتغال وضعیت بدتری نسبت به ایران داشته‌اند که عبارتند از: آفریقای جنوبی، مقدونیه، بوسنی و هرزگووین، یونان، سودان، اسپانیا، صربستان، ونزوئلا، ارمنستان، آلبانی، کرواسی، باهاماس، تونس، قبرس، جاماییکا، مصر، سائوتومه، نیجریه، پورتوریکو، سورینام، بلز و ایتالیا. بسیاری از کشورهای نامبرده اساسا برای ایرانیان ناشناخته هستند و کمتر کسی می‌تواند مکان دقیق این کشورها را در کره زمین مشخص کند.

برخی از کشورهای دیگر این لیست مانند ونزوئلا، مصر و نیجریه در سال‌های گذشته با مشکلات بسیاری رو به‌رو بودند. ونزوئلا درگیر یک رکود به‌شدت عمیق در اقتصادش است، مصر پس از کودتا هنوز نتوانسته در حوزه اقتصادی خود را بازیابد و امنیت نیجریه نیز در سه سال گذشته بیش از پیش با عملیات تروریستی گروه‌های بنیادگرا در خطر قرار گرفته است.

از جمله کشورهایی که نرخ بیکاری کمتری نسبت به ایران داشته‌اند عبارتند از: ترکیه با بیکاری۱۰/۱۷ درصدی، مراکش با بیکاری ۱۰/۱۵ درصدی، ساح‌عاج با بیکاری ٩ درصدی، سن مارینو با بیکاری ۷/۳۳ درصدی، شیلی با بیکاری۷/۶ درصدی، پرو با بیکاری ٦ درصدی، سریلانکا با بیکاری۴/۰۵ درصدی و‌ترینیداد و توباگو با بیکاری ٤ درصدی. در نمودار زیر، شاخص بیکاری این کشورها با ایران نمایش داده شده است: