شبهای ماه رمضان
«طرح اکرام رضوی» در افطار با پذیرایی از 12 هزار نفر به میزبانی حضرت
رضا(ع) و کمک خادمان حرم رضوی برگزار میشود.
تقریبا
بزرگترین ضیافت اسلامی و سفره افطاری در اینجا پهن می شود سفرهای که
ثروتمندترین و بخشندهترین خیران هم از پذیرایی آن ناتوان هستند، این
افطاری که در هیچ جای دنیا نظیر و سابقه ندارد با تلاش 3 هزار خادم حرم
رضوی برگزار میشود.
هر شب پشت درهای ورودی طرح اکرام رضوی شلوغ است و با نزدیک شدن به
لحظات اذان شلوغ و شلوغتر می شود، مردها از صحن هدایت و خانم ها از بست
شیخ طبرسی وارد این ضیافت میشوند. کارتهای دعوت دوبار چک میشوند برای
تقلبی نبودن و اطمینان بیشتر همه کارتها دارای بارکد هستند که در یکی از
ورودیها بارکد آنها بررسی میشود.
در فاصله نماز تا افطار کمی که مینشینی و در فکر فرو میروی بیشتر به
قسمت و روزی، ایمان میآوری؛ کم کم میفهمی که باید در این صحن و سرا دلت
را پرواز دهی شاید این سفره بهانه شود تا دلت دوباره گره بخورد، شاید اصلا
حکمت این مهمانی همین موضوع باشد.
وقتی وارد این مهمانی میشوی تا چشمت کار میکند سفره های افطاری را
میبینی. اولین چیزی که شگفتیات را در این افطاری برمیانگیزد نظم میزبان
در پذیرایی این جمعیت است که بیشتر از همه به چشم میآید.
کارتهای
دعوت افطاری طبق بلوکبندی محلات سطح شهر مشهد و سپس قرعهکشی میان محلات،
درب منزل آنان آورده شده و تقریبا هر خانه مسکونی 4 کارت دعوت را دریافت
نموده است. همچنین زائران حرم نیز از طریق توزیع کارت در هتلها و
مهمانسراها به طرح اکرام رضوی دعوت شدند، اما اینجا که میآیی باید باور
کنی که کارت دعوتت از جانب امام مهربانیها فرستاده شده است.
واقعیتی که به وضوح میتوان دید، اختلاف و تفاوت مهمانان است،
عدهای فقیرتر یا پولدارتر، عدهای بالای شهریتر و عدهای از مناطق
حاشیهایتر به نظرمیرسند و همگی بر سر یک سفره نشستند؛ انگار میزبان هیچ
فرقی در دعوت از مهمانان نگذاشته است و از همه رنگها، طبقهها و شهرها
دعوت کرده است.
باید اعتراف کرد که سفره اطعام امام رضا (ع) تنها مراسم افطاری در
کشور است که آدمهایی با این تفاوت شهر، رنگ و فرهنگ را میتواند دور هم
جمع کند. همه چیز این مهمانی خاص است مثل آن افطاریهای پرزرق و برق و ریا
نیست که آنقدر اسراف میشود تا جایی که مهمانان حتی نمی توانند نیمی از
غذاها بخورند؛ در ضیافت حرم تو یقین داری میزبانت اسراف کار نیست، مهمانان
هم ذرهای در غذای متبرک حرم اسراف نمیکنند.
فضای
حرم رضوی خصوصا در ساعاتی که هوا کم کم رو به تاریکی میرود سبب می شود تا
میزبان اصلی را بیشتر حس کنی با پیچیدن صدای اذان در صحن و سرای حرم این
احساس بیشتر و بیشتر در درونت قوت میگیرد و بیشتر از قبل زیر لب دعا زمزمه
میکنی. کاشکی این مهمانی نصیب همه دوستدارانت شود...
معمولا هر شب چند نفری جلو صحن ورودی ایستادند، کسانی که آرزو دارند یک
بار هم که شده مهمان امام رضا شوند یا غذای این افطاری را شفای مریضان
میدانند؛ اما تاکنون نصیبشان نشده، برخی هایشان هم کارت دعوت دارند ولی
مسافرند و زمان افطاریشان مربوط به چند شب دیگر است. اسرار آنان برای گرفتن
کارت دعوت کمی پای آدم را در رفتن سست میکند هرچند چاره و راه بازگشتی
از این افطاری نیست، زیرا امام رضا میزبان این افطاری است و تو مهمان امام
خوبیها شدی...
ایسنا