قدرت شنوایی برای حفظ تعادل ماهیها حیاتی است. همچنین در صورتی که
فرآیند پرورش ماهی علت بروز این نقص در استخوان گوش این آبزیان باشد، شرایط
نگهداری و پرورش این ماهیها زیر سوال میرود و باید مورد بررسی قرار
گیرد.
این نقص میتواند دلیل بر عملکرد ناصحیح برنامههای حفاظتی و پرورشی این ماهیها باشد و ضرورت رهایی آنها در حیات وحش را توجیه کند.
گروهی از کارشناسان دانشگاه ملبورن معتقدند: شیوع این نقص در ماهیهای
پرورشی 10 برابر بیشتر از ماهیهایی است که در طبیعت رشد میکنند. این
نارسایی در سنین پایین رخ میدهد و با بالا رفتن سن ماهی تشدید میشود.
به گزارش دیسکاوری نیوز، کارشناسان با مقایسه ساختار گوش ماهیهای
پرورشی و ماهیهای موجود در حیات وحش دریافتند که نرخ بروز عارضه نقص
استخوان گوش در ماهیهای پرورشی به مراتب بیشتر است.
ایسنا