روزنامه هفت‌صبح گزارشی درباره کیفیت برنامه‌های سرگرم‌کننده تلویزیون نوشته که گزیده‌ای از آن را مرور می‌کنیم:
چارپایه: مصداق عینی ابتذال است؛ جایی که قدرت‌الله ایزدی، علی صادقی، جواد خواجوی و اشکان اشتیاق جلو دوربین رها هستند و چیزی از هنر ندارند. نهایت ایده سازندگان برنامه، زن‌پوشی است و دوستانِ مثلا کمدین با ناز و ادا می‌خواهند رفتار برخی بانوان را نقد کنند! و خنده بر لب‌ها بیاورند. حقیقتا تماشای «چارپایه» توهین به شعور است.
عمارت: بهترین برنامه سرگرم‌کننده حال حاضر تلویزیون است. سعید فتحی روشن در هر قسمت چندین شعبده اجرا می‌کند که هم سوژه‌ها و هم شیوه ارائه آن‌ها جذاب هستند و هیجان به همراه دارند.
پانتولیگ: تغییرات ایجاد شده در سری جدید، به بهبود کیفی «پانتولیگ» کمک کرده. از آن سو این برنامه توانایی همراه کردن مخاطبان را دارد و این امتیاز کمی نیست.
بگو بخند: سومین فصل آن ضعیف است و کیفیتی به مراتب پایین‌تر نسبت به دو سری قبل دارد. این برنامه بیش از حد کش می‌آید و بخش‌های جانبی‌اش، تاثیری منفی روی نتیجه نهایی گذاشته است. «بگو بخند» قرار بود رسالت «خنداننده‌شو» را ادامه دهد که موفق نیست و در موج‌سازی ناکام بوده است.
سرنخ: اتفاق ارزشمندی است که سازندگان درجا نزده و برنامه را گسترده کرده‌اند. در هر قسمت، دو گروه برای کشف پرونده‌ای جنایی رقابت می‌کنند که علاوه بر چالش هوش، آمادگی جسمانی و اطلاعات عمومی نیز سهمی از مسابقه دارند. «سرنخ» با بخش‌ها و آیتم‌های متنوع برنامه‌ای است که می‌تواند مخاطب را سرگرم کند.
