نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد مادرانی که کمتر کنترل گر و بیشتر مهربان هستند، روابط بهتری با کودکان خود دارند.
بر اساس نتایج این پژوهش، کودکان باید از حق انتخاب برخوردار باشند تا بتوانند رشد کنند. اما، مادران کنترل گر، تلاش می‌کنند تا درهر لحظه به جای فرزندشان تصمیم بگیرند و او را به سویی که به نظرشان درست است هدایت کنند.
برای مثال، هنگام بازی، مادر تصمیم می‌گیرد که کودک با چه چیزی و چگونه بازی کند. کودکان این مادران، نسبت به مادر خود احساس خوبی ندارند و کمتر با آن‌ها رابطه عاطفی برقرار می‌کنند. پژوهشگران دانشگاه می‌سوری آمریکا این موضوع را بر روی گروهی از کودکان ۱ تا ۵ ساله و مادران آمریکایی- اروپایی، آمریکایی -مکزیکی و آمریکایی- آفریقایی آن‌ها انجام داده‌اند. آن‌ها رفتار کنترل گرانه مادران را در هنگام همراهی کودکشان در یک بازی بررسی کردند.
آن‌ها دریافته‌اند که هرچه مادر بیشتر خوی کنترل‌گری داشته باشد، کمتر می‌تواند با کودک خود ارتباط استواری برقرار کند. آن‌ها همچنین دریافتند که مادرانی از نژادهای مختلف، میزان متفاوتی از کنترل‌گری از خود بروز می‌دهند. بر این اساس مادران آفریقایی، آمریکایی، بیشتر از دو گروه دیگر در ارتباط با فرزندان زیر پنج سال خود کنترل‌گری نشان می‌دهند.
در این پژوهش هم چنین مشخص شده که اگر یک مادر کنترلگر اما مهربان باشد، کمتر احساس منفی نسبت به خود در کودکش ایجاد می‌کند. به این ترتیب، مادرانی که کنترل گر هستند و رفتار محبت آمیزی نیز با فرزند خود ندارند، بیشتر از کودک خود فاصله خواهند گرفت.
این پژوهشگران به مادران توصیه می‌کنند که هنگام حمایت از فرزندانشان در زمان بازی، رفتار گرم و محبت آمیزی را از خود بروز دهند تا با گذشت زمان، رابطه سالم و صمیمانه‌ای را بین خود و فرزندشان بسازند.
منبع: کتابک
