شاید فکر کنید مردم شما را با وجود عیبهایتان دوست دارند نه به خاطر آنها. اما برخی از خصوصیات که عیب میشمارید ممکن است بیشتر از آنچه تصور میکنید جذابیت داشته باشند.
این هم پنج عیب که شاید مایل باشید پذیرای آنها شوید؟
۱- زود شرمگین میشوید: نشانههای شرمزدگی اغلب بیشتر از رویدادی که سبب ساز آن بوده است مایه خجالت میشوند. بعضی آدمها این نشانهها را چندان خفت بار میدانند که به جراحی پناه میبرند تا عصبهای مسئول سرخ شدن و عرق کردن را نابود کنند. اما شرمزدگی هرچند هم که برای خود آدمی ناخوشایند باشد برای آدمهای دیگر خالی از جذابیت نیست. در مجموعه پژوهشهایی، شرکت کنندگانی که با یادآوری موقعیتی ناراحت کننده بیشترین نشانههای شرم زدگی را بروز دادند به چشم ناظران همراهتر، قابل اعتمادتر و بخشندهتر جلوه کردند و ناظران علاقه بیشتر به وقت گذرانی با آنها نشان دادند.
شرم زدگی، به جای آنکه نشانه ضعف یا فقدان مهارتهای اجتماعی باشد، گویی نشان از این دارد که شخص برای روابط خود ارزش قائل است و احتمالا وفادارتر و قابل اطمینانتر است. افراد مستعد شرم زدگی به ویژه میتوانند شریکهای خوبی در عشق باشند، چون به نظر میرسد احتمال بیوفایی در آنها کمتر است.
۲- سفره دل را زیادی باز میکنید: گفتن ندارد که زیاده روی در دادن اطلاعات شخصی به افراد نامناسب و در مکانهای نامناسب میتواند فاجعه باز باشد، و نداشتن هرگونه صافی اجتماعی بیتردید دردسرساز میشود. اما گرایش به زیاده روی در گشودن سفره دل همیشه هم بدترین کار نیست اگر پای برقراری رابطههای تازه و استحکام دوستیهای موجود در میان باشد. بنا بر نظریه «قدرت نفوذ اجتماعی»، یکی از راههای مهم برای ایجاد دوستی و صمیمیت آن است که آرام آرام اطلاعاتی درباره خودمان به دیگری بدهیم. لازمه رسیدن از حرفهای بیمایه به بحثی درست و حسابی پا گذاشتن به سرزمینی ناشناخته است. قرارگیری در موضع ضعف، هر چند که در لحظه وقوع آزاردهنده باشد، میتواند همان چیزی باشد که دیوارها را فرو میریزد و امکان پا گرفتن رابطهای صادقانهتر را فراهم میکند.
منظور این نیست که تنها با دادن اطلاعات شخصی به هر کسی میتوان پیوندهای صمیمانه و ماندگار ایجاد کرد. اما آدمهایی که از قرارگیری در موضع ضعف ترسی ندارند به مدد گشاده رویی خود فرصتهای بیش تری برای برقراری پیوندهای ارزشمند به وجود میآورند.
۳- دوست دارید در مورد دیگران حرف بزنید: میگویند هیچ کس غیبت کردن را دوست ندارد. اما پژوهشها نتیجه دیگری به دست میدهند. البته بیتردید برخی گونههای غیبت کردن زیان بار است، اما برخی حرف زدنها در مورد دیگران به نوعی هشدار به مخاطب درباره افراد یا موقعیتهای خطرآفرین است و نقش حفاظتی دارد. اطلاع رسانی درباره خنجر از پشت زدن به دوستان، خیانت همسران، یا کارمندان فاسد شاید بیاهمیت به نظر برسد، اما کارکرد مفیدی دارد- هم به سود قربانیان احتمالی است و هم مایه مهار سوءاستفاده گران آینده میشود.
این گونه گفتوگوهای «حمایت گرانه» با دیگران حاوی این پیام است که به آنها اهمیت میدهید و اعتماد دارید و میتوانید به هم نزدیکتر شوید. البته با غیبتهای ناخوشایند هم ممکن است احساس کنید (به شیوه «ما علیه آنها») به هم نزدیکتر شدهاید، اما آن گونه نزدیکی بعید است دوامی داشته باشد. به ویژه اگر همه طرفها پریشان بمانند که نوبت قربانی شدن آنها کی فرا میرسد. لازمه اطلاع رسانی «خوب» این است که بتواند شکلهای سودمند و سرگرم کننده بیآزار را از شکلهای مخرب تمیز دهد.
۴- دست و پا چلفتی هستید: همه دیدند که جنیفر لارنس هنگامی که میخواست برای گرفتن اسکار بهترین هنرپیشه سال ۲۰۱۳ روی صحنه برود زمین خورد، اما همین سبب شد که او را بیشتر دوست داشته باشند. این حادثه درواقع او را از عرش به زمین آورد و به نظر رسید، با وجود قرارگیری در موقعیت سوپراستار، انسانی مانند دیگران است و میتوان با او رابطه برقرار کرد. اگر از آنهایی هستید که ممکن است نوشابه را روی خودتان بریزید، حواستان به اثر غذا روی صورتتان نباشد، یا هنگام راه رفتن سکندری بخورید، ترسی نداشته باشید؛ هم لارنس و هم پژوهشهای علمی خبر میدهند که این ویژگیها شاید شما را نزد دیگران عزیزتر کند.
در نخستین بررسی پدیدهای مرسوم به «اثر زمین خوردن»، پژوهشگران به این کشف نایل شدند که شرکت کنندگان فردی را که روی خودش قهوه میریزد، اگر از جنبههای دیگر شایسته باشد، بیشتر از فردی که این کار را نمیکند دوست دارند (چنانکه برای کسی چون لارنس رخ داد. این گونه لغزشها میتوانند به آدمی حالتی انسانی ببخشند، به ویژه در مورد کسانی که از جنبههای دیگر برتری دارند. تا زمانی که روی هم رفته آدم قابلی باشید، یکی دو خطا اینجا و آنجا سبب میشود دیگران با شما راحتتر باشند- و به احتمال زیاد خطاهای خودشان را هم بپذیرند.
۵- زیادی صادق و رک گو هستید: صداقت زیاد ممکن است شما را به دردسر بیندازد، اما این را هم به مردم میگوید که میتوانند مطمئن باشند با آنها روراست رفتار میکنید، حتی اگر حقیقت دردناک باشد. بنابر پژوهشها، آدمی که به جای گفتن همان چیزی که دیگران دوست دارند بشوند، احساسات خود را صادقانه بیان میکند روابط رضایت بهتری با دیگران برقرار میکند و روی هم رفته خوشبختتر است. صادق بودن در بیان احساسی که دارید شاید، نسبت به اینکه تظاهر کنید همه چیز خوب است، بحثهای بیش تری به بار آورد، اما بیان احساسات منفی همیشه هم موجب خرابی روابط نمیشود، و برحسب موقعیت، حتی میتواند آنها را مستحکمتر کند.
شاید رک گویی در تمامی موقعیتها و با همه آدمها کار درستی نباشد- بسیار مهم است که بدانیم کجا باید حد را نگه داریم- اما آدمهای روراست معمولا دوستان و همسرانی عالی از کار در میآیند، نه تنها به این دلیل که نمیگذارند از رفتار بد قِسر در برویم بلکه به این خاطر که هرگاه از ما تعریف کنند میدانیم از ته دل میگویند.
حالا تکلیف عیبهای کمتر تحمل پذیرتان چه میشود؟ شاید آنها هم به آن بدی نباشند که شما فکر میکنید. پژوهشها خبر میدهند که ما معمولا درباره آدمهای محبوبمان پندارهای مثبت داریم، راههایی پیدا میکنیم که در معایب آنها حُسن ببینیم. با گذشت زمان، این پندارها میتوانند به واقعیت بدل شوند. به قول یکی از پژوهشگران، گویی عشق «بیشتر غیب گوست تا نابینا» و سبب میشود که آدمها نه تنها بهتر جلوه کنند، که بهتر بشوند.
ماهنامه زنان امروز