«تابناک با تو» - بزرگترین مشکل خانواده‌های ساکن غارهای بامیان تامین آب آشامیدنی، عنکبوت، عقرب، صدپا و حشرات است. خانواده‌ها می‌گویند که برای تامین آب آشامیدنی مجبور به مراجعه به چاه‌های آب دوردست هستند و آفات اغلب با فرا رسیدن تابستان به غار‌ها سرازیر می‌شوند.
صد‌ها خانواده افغان در غار‌هایی که به دلیل مشکلات مالی در آن پناه گرفته اند، برای زنده ماندن تلاش می‌کنند.
از زمان روی کار آمدن حکومت طالبان میلیون‌ها شهروند افغان با مشکلاتی مانند خشکسالی، گرسنگی، بیماری و سوء تغذیه دست و پنجه نرم می‌کنند.
بر اساس داده‌های سازمان ملل متحد ۲۸.۳ میلیون نفر در افغانستان با جمعیت حدودا ۴۰ میلیونی به کمک‌های بشردوستانه فوری نیاز دارند. در میان این افراد، زنان و کودکان آسیب پذیرترین گروه را تشکیل می‌دهند.
در میان بحران سیاسی و اقتصادی گریبانگیر افغانستان؛ گروه زیادی از خانواده‌های افغان در غارهای بامیان زندگی می‌کنند. ولایت بامیان که حدود ۴ ساعت از غرب کابل فاصله دارد، سال گذشته سخت‌ترین زمستان سالهای اخیر را تجربه کرد.
بسیاری از خانواده‌های بامیان که مکانی برای رفتن یا پولی به اندازه کافی برای رفع نیاز‌های اولیه خود ندارند، در غار‌هایی در امتداد رشته کوهی که مجسمه‌های بودا را در خود جای داده است زندگی می‌کنند.
سید احمد موسوی، یک خبرنگار محلی از بامیان، گفت که بیش از ۱۴۰۰ خانواده در غارهای روستای تیبوتی ولایت بامیان زندگی می‌کنند.
موسوی با اشاره به اینکه سازمان ملل وعده ساخت خانه برای این خانواده‌ها را داده است، گفت: این پروژه در منطقه‌ای نسبتاً دور از مرکز شهر آغاز شده و خانواده‌ها منتظر تحویل خانه‌ها هستند.
خانواده‌ها در غار‌هایی زندگی می‌کنند که وسعت آن‌ها از ۵ تا ۱۰ متر مربع تجاوز نمی‌کند. با گذشت زمان، برخی از خانواده‌ها با ساختن دیوار‌هایی با آجر‌های گلی در ورودی غار‌هایی که در آن زندگی می‌کردند، خانه خود را بزرگ کردند.
بزرگترین مشکل خانواده‌های ساکن غار‌ها تامین آب آشامیدنی، عنکبوت، عقرب، صدپا و حشرات است. خانواده‌ها می‌گویند که برای تامین آب آشامیدنی مجبور به مراجعه به چاه‌های آب دوردست هستند و آفات اغلب با فرا رسیدن تابستان به غار‌ها سرازیر می‌شوند. ریزش گرد و خاک و سنگ از دیوار‌ها و نفوذ باران سیل آسا نیز از مهم‌ترین مشکلات خانواده هاست.
برخی از خانواده‌ها باتری‌های خود را با پنل‌های خورشیدی به ابعاد ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر شارژ می‌کنند و از انرژی تامین شده از آن‌ها برای شارژ گوشی یا روشنایی استفاده می‌کنند. خانواده‌هایی که حتی نمی‌توانند پنل‌های خورشیدی داشته باشند مجبورند شب‌ها در تاریکی بنشینند.
خانواده علیزاده ۲۰ سال است که در غاری ۱۰ مترمربعی با ۶ فرزند خود زندگی می‌کنند. محمد علیزاده با بیان اینکه در شغلی فعالیت می‌کنم که نیاز به قدرت بدنی دارد، گفت: از ۶ فرزندم ۳ تا یک تا ۵ سال سن دارند و به جز فرزند بزرگ، دو فرزند دیگرم به دلیل بعد مسافت و مشکلات مالی نمی‌توانند به مدرسه بروند.
