سال گذشته در چنین روزی خبر درگذشت زهره فکورصبور در ۴۳ سالگی اعلام شد. خبر، دردناک و ناگهانی بود و بسیاری از هنرمندان سینما و تلویزیون و همچنین علاقهمندان به سریالهای تلویزیونی را در شوک و سپس سوگ عمیقی فرو بُرد.
در نخستین ساعات صبح یازدهم اسفندماه ۱۴۰۰، پس از اعلام خبر درگذشت زهره فکورصبور، هنوز علت مرگ اعلام نشده بود؛ فقط یک منبع آگاه گفته بود که این بازیگر ساعت هشت شب دهم اسفند به بیمارستان منتقل شده و در نهایت پزشکان موفق به نجات او نشدهاند.
حضور جدی فکورصبور در تلویزیون به سریال «روزگار جوانی» و سال ۱۳۷۷ برمیگشت؛ مجموعهای به کارگردانی و تهیهکنندگی اصغر توسلی که در آن زمان بازیگران جوان بسیاری را به دنیای تصویر معرفی کرد.
توسلی که پس از مرگ زهره فکورصبور درباره خاطرات حضور این بازیگر در سریال «روزگار جوانی» گفته بود: «در فصل اول سریال «روزگار جوانی»، برای ایفای نقش یک کاراکتر خانم (محترم و متمول) تست میگرفتیم که ایشان مراجعه کردند و در این مجموعه قرار بود یکی دو قسمت حضور داشته باشند اما به قدری متین، مهربان و آرام بودند و کارشان را بسیار خوب میآموختند و آنقدر راحت و خوب و درست آنچه که از ایشان خواسته میشد را مقابل دوربین ارائه می دادند که یادم است چند قسمت دیگر هم نقششان را به کار اضافه کردیم.»
فکورصبور در سریالهای متعددی از کارگردانانی چون قاسم جعفری و سیروس مقدم ایفای نقش کرد. «مسافری از هند»، «کمکم کن» و «از نفس افتاده» از ساختههای قاسم جعفری و «ریحانه»، «نرگس» و «پایتخت ۳» به کارگردانی سیروس مقدم.
قاسم جعفری پس از این اتفاق، از زهره فکور صبور به عنوان بازیگری بیحاشیه، همراه و مهربان یاد کرد که غریب بود و غریبانه هم رفت. او پس از رفتن همیشگی این بازیگر، چنین نوشت: «کاش میدانستم چرا سکانس آخر دختر پرجنبوجوش سریالهایم این چنین تلخ و غیرمنتظره تمام شد!»
فکورصبور در سالهای ۹۴ و ۹۵ در دو سریال «دردسرهای عظیم» برزو نیکنژاد بازی کرد و سپس در مجموعه «پنچری» از این کارگردان مقابل دوربین رفت. صبورفکور در سریال تلویزیونی «بیهمگان» به کارگردانی بهرنگ توفیقی و تهیهکنندگی مهران مهام مشغول ایفای نقش بود که زندگیاش خاتمه یافت و در حقیقت این نقش نیمهکاره ماند. بعدها کمند امیرسلیمانی ایفای این نقش را بر عهده گرفت. او با پذیرش این نقش فقط میخواست کار نیمهتمام مرحومه فکورصبور را در این دنیا به پایان برساند و قبول این کار، بیشتر برایش حکم انجام یک مسوولیت را داشت تا بازیگری.
زهره فکورصبور ساعاتی قبل از درگذشتش، ویدئویی پرسشبرانگیز از حضور در یک برنامه تلویزیونی را منتشر کرد که در آن گفته بود اگر به گذشته برگردد، اصلا بازیگری را انتخاب نمیکند. بسیاری این فیلم را پاسخی به دلیلِ مرگ ناگهانی او دانستند.
در این ویدئو فکورصبور در پاسخ به پرسش مجری برنامه که از او درباره برگشتن به گذشته و انتخاب مجدد بازیگری، پرسیده بود، اظهار کرده بود: «اگر به گذشته برگردم اصلا بازیگر نمیشوم. خدا را شکر اتفاقات خوبی هم برایم افتاد. اما از بچگی دنبال زندگی آرام و بی دغدغه بودم.»
وی گفته بود: «اگر هم روزی بچهدار شوم هیچوقت اجازه نمیدهم وارد این حرفه شود و ترجیح می دهم زندگی عادی داشته باشد.»
او در زمان زنده بودن، مرگش را با این جملات توصیف کرد: «دوست دارم وقتی که میمیرم در اوج باشم، در اوج تکامل انسانی و معنوی. دوست ندارم وقتی که میمیرم بعضی آدمها از من ناراحتی به دل گرفته باشند. نوع مردن مهم نیست، فقط دلم نمیخواهد زیاد درد بکشم. این روزها و سالها، دیدم نسبت به گذشتهها به مرگ خیلی عوض شده، قبلترها میترسیدم. اما الان مرگ را پایان زندگی نمیبینم، به نظرم انسان با مرگ کامل میشود. روی سنگ قبرم برای کسی که دوستش دارم مینویسم: دلم برایت تنگ میشود. به امید دیدار.»
زهره فکور صبور بازیگری که نرسیده به ایستگاه ۴۴ سالگی، قطار زندگیاش متوقف شد، تنها ۲۰ روز تا سالروز تولدش فاصله داشت. روز خاکسپاری پیکر این بازیگر، جمع زیادی از هنرمندان و علاقمندان به وی حضور داشتند. پیکرش در میان بیتابی مادر و دیگر اعضای خانواده در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شد و این پایان بازیگری بود به اسم زهره فکورصبور که همانند نامش صبور بود و آرام.
ایسنا