در طول آن ملاقات سرنوشت‌ساز اسپرم و تخمک ممکن است مشکلات زیادی پیش بیاید. اکنون دانشمندان پروتئین جدیدی را شناسایی کرده اند که اسپرم را سمت تخمک می‌کشد و می‌تواند روزی به درمان های جدید باروری و یا برعکس آن، داروهای ضد بارداری منجر شود.
لقاح یک زنجیره طولانی از رویدادهای مولکولی است که باید دقیقاً به روش درست، به ترتیب درست و در زمان مناسب اتفاق بیفتد و فقط یک مرحله برنامه‌ریزی نشده می‌تواند در لقاح اختلال ایجاد کند. به این ترتیب، برای درصد زیادی از زوج‌های نابارور نمی‌توان دلیل خاصی را شناسایی کرد.
بر اساس یک مطالعه جدید که توسط محققان دانشگاه شفیلد انجام شده، پروتئین‌هایی را روی سطح تخمک بررسی شده که ممکن است به اسپرم‌هایی که در تلاش برای پیوند با آنها هستند کمک کند یا مانع آنها شود.
محققان از هزاران تخمک مصنوعی استفاده کردندکه هر کدام دارای پپتیدهای متفاوتی در سطح خود بودند. سپس آنها را با اسپرم مواجهه دادند تا ببینند کدام پپتیدها در جذب اسپرم موفق هستند.
این تیم چندین دور از این آزمایش‌ها را انجام دادند و تحمک‌هایی را که نتوانستند اسپرم را به تعداد کافی جذب کنند، از بین بردند. در نهایت آنها تخمک‌هایی را شناسایی کردند که توانسته بودند اسپرم های پنج اهداکننده را به سمت خود بکشند. با بررسی دقیق‌تر، آنها پروتئین خاصی روی این تخمک‌ها را شناسایی کردند.
محققان این پروتئین را به نام الهه مادری یونانی MAIA نامگذاری کردند. برای بررسی بیشتر، این تیم ژن مرتبط با MAIA را در سلول‌های انسانی در کشت وارد کردند و دریافتند که این سلول‌ها نیز پذیرای اسپرم‌ها هستند. این نشان می دهد که MAIA نقش مهمی در کشیدن اسپرم به داخل تخمک برای رسیدن به لقاح دارد.
مشکلات مربوط به MAIA ممکن است یک عامل نادیده گرفته شده در ناباروری باشد و اکنون که این پروتئین شناسایی شده، می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا درمان های جدیدی را برای کمک به بچه دار شدن افراد ایجاد کنند.
پروفسور هری مور، محقق ارشد این تحقیق می‌گیود: «برای ناباروری در بیش از نیمی از کسانی که برای باردار شدن به طور طبیعی تلاش می کنند، علت خاصی پیدا نمی‌شود” تکنیک لقاح مصنوعی مبتکرانه‌ای که ما را قادر به شناسایی پروتئین MAIA کرد نه تنها به دانشمندان امکان می‌دهد مکانیسم‌های باروری انسان را بهتر درک کنند، بلکه راه را برای راه‌های جدید برای درمان ناباروری هموار می‌کند.»
یک پزشک
